تفاوت میان نسخه‌های «اورنی»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱۲: سطر ۱۲:
اورنی از پارچه حریر و یا شیفون رنگی تهیه می‌شود.<ref name=":0" /> این [[روسری]] دارای تزئینات بسیار متنوع به صورت گل‌های ریز و درشت بته جقه‌ای، گل بادامی و غیره است که در جلوی صورت قرار گرفته و سطح داخلی آن با پولک و [[گلابتون]] و یا با نخ‌های طلایی و نقره‌ای و با چرخ گلدوزی می‌شود. این [[روسری]] نسبت به [[جلبیل]]<nowiki/>‌های دیگر در رنگ‌های شاد و زنده سبز قرمز نارنجی زرشکی و آبی و صورتی دوخته می‌شود و اصولاً با لباس هماهنگ است. استفاده از ان ساده‌تر از دیگر انواع روسری‌های بندری است. آن را دور سر و صورت می‌پیچند و یک قسمت آن را روی سینه آزاد رها می‌کنند که در اصطلاح محلی به آن [[کول]] گفته می‌شود.<ref>محمدی سیف، معصومه (1398). ''جامعه‌شناسی پوشاک سنتی و زیورآلات زنان ایران زمین''. تهران: اندیشه احسان، ص398.</ref>
اورنی از پارچه حریر و یا شیفون رنگی تهیه می‌شود.<ref name=":0" /> این [[روسری]] دارای تزئینات بسیار متنوع به صورت گل‌های ریز و درشت بته جقه‌ای، گل بادامی و غیره است که در جلوی صورت قرار گرفته و سطح داخلی آن با پولک و [[گلابتون]] و یا با نخ‌های طلایی و نقره‌ای و با چرخ گلدوزی می‌شود. این [[روسری]] نسبت به [[جلبیل]]<nowiki/>‌های دیگر در رنگ‌های شاد و زنده سبز قرمز نارنجی زرشکی و آبی و صورتی دوخته می‌شود و اصولاً با لباس هماهنگ است. استفاده از ان ساده‌تر از دیگر انواع روسری‌های بندری است. آن را دور سر و صورت می‌پیچند و یک قسمت آن را روی سینه آزاد رها می‌کنند که در اصطلاح محلی به آن [[کول]] گفته می‌شود.<ref>محمدی سیف، معصومه (1398). ''جامعه‌شناسی پوشاک سنتی و زیورآلات زنان ایران زمین''. تهران: اندیشه احسان، ص398.</ref>


<nowiki/><br />
===منابع===
===منابع===
[[رده:پوشاک زنانه]]
[[رده:پوشاک زنانه]]

نسخهٔ ‏۲۷ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۴:۲۶

اورنی[۱]

اورنی /orni/ یک نوع سرپوش است که زنان نواحی هرمزگان بر سر می‌کنند.[۲]


زن بندری با پوشش اورنی[۳]

تعریف

این پوشش سر از انواع سرپوش‌های زنان استان هرمزگان است.[۲]


جنس

اورنی از پارچه حریر و یا شیفون رنگی تهیه می‌شود.[۲] این روسری دارای تزئینات بسیار متنوع به صورت گل‌های ریز و درشت بته جقه‌ای، گل بادامی و غیره است که در جلوی صورت قرار گرفته و سطح داخلی آن با پولک و گلابتون و یا با نخ‌های طلایی و نقره‌ای و با چرخ گلدوزی می‌شود. این روسری نسبت به جلبیل‌های دیگر در رنگ‌های شاد و زنده سبز قرمز نارنجی زرشکی و آبی و صورتی دوخته می‌شود و اصولاً با لباس هماهنگ است. استفاده از ان ساده‌تر از دیگر انواع روسری‌های بندری است. آن را دور سر و صورت می‌پیچند و یک قسمت آن را روی سینه آزاد رها می‌کنند که در اصطلاح محلی به آن کول گفته می‌شود.[۴]


منابع

  1. صفا ایسینی، شایا (1388). پوشاک زنان هرمزگان. تهران: روشنگران و مطالعات زنان. ص 184.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ صفا ایسینی، شایا (1388). پوشاک زنان هرمزگان. تهران: روشنگران و مطالعات زنان، ص85.
  3. صفا ایسینی، شایا (1388). پوشاک زنان هرمزگان. تهران: روشنگران و مطالعات زنان، ص190.
  4. محمدی سیف، معصومه (1398). جامعه‌شناسی پوشاک سنتی و زیورآلات زنان ایران زمین. تهران: اندیشه احسان، ص398.


نویسنده: حکمت بروجردی