تفاوت میان نسخه‌های «متعالیه نائینی‌طبا»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
[[پرونده:متعالیه نائینی طبا.jpg|بندانگشتی|250x250پیکسل|متعالیه نائینی طبا، نماینده دوره بیست و چهارم مجلس شورای ملی]]
[[پرونده:متعالیه نائینی طبا.jpg|بندانگشتی|250x250پیکسل|متعالیه نائینی طبا، نماینده دوره بیست و چهارم مجلس شورای ملی<ref>پیرنیا، منصوره (1374). ''سالار زنان ایران''. واشنگتن: مهرایران، ص132.</ref>|جایگزین=]]
متعالیه نائینی طبا (1289- ؟) نماینده [[دوره بیست و چهارم مجلس شورای ملی]] از اصفهان (نائین، خور و بیابانک) بود.[https://rc.majlis.ir/fa/parliament_member/show/767254]
متعالیه نائینی طبا (1289- ؟) نماینده [[دوره بیست و چهارم مجلس شورای ملی]] از اصفهان (نائین، خور و بیابانک) بود.[https://rc.majlis.ir/fa/parliament_member/show/767254]
{{TOClimit}}
{{TOClimit}}

نسخهٔ ‏۱ نوامبر ۲۰۲۱، ساعت ۱۲:۵۲

متعالیه نائینی طبا، نماینده دوره بیست و چهارم مجلس شورای ملی[۱]

متعالیه نائینی طبا (1289- ؟) نماینده دوره بیست و چهارم مجلس شورای ملی از اصفهان (نائین، خور و بیابانک) بود.[۱]

زندگینامه

متعالیه نائینی طبا معروف به خانم طبا فرزند مرتضی قلی در سال 1289 در نائین متولد شد. پدرش نماینده دوره اول و دوم اصفهان در مجلس شورای ملی و نایب التولیه آستان قدس رضوی[۲] و برادرانش خان بابا طباطبایی و عبدالحسین طبا [۲] چند دوره نماینده نائین در مجلس شورای ملی بودند.[۳] متعالیه نائینی طبا پس از اخذ دیپلم از دارالمعلمات، در سال 1327 به فرانسه رفت و برای مدتی در چند آموزشگاه خیاطی در فرانسه دوره دید [۴] و موفق به دریافت دو دیپلم در رشته زبان و مد شد. وی در سال 1329 به ایران بازگشت[۲] و در تهران آموزشگاه خیاطی و طراحی لباس دایر کرد.[۳] او با سلمان اسدی نماینده زابل و مشهد در مجلس شورای ملی و وزیر کار و تبلیغات کابینه قوام السلطنه، ازدواج کرد. وی در سال 1338 و 1342، دو دختر یتیم به نام های ویدا و میترا را به فرزندی قبول کرد.[۲]

فعالیتهای سیاسی

متعالیه نائینی طبا در سال 1354 در دوره بیست و چهارم قانون گذاری به عنوان نماینده مردم نائین، خور و بیابانک (اصفهان) وارد مجلس شورای ملی شد.[۳] وی در مجلس، عضو کمیسیون های اطلاعات و جهانگردی و فرهنگ و هنر بود. نائینی طبا تنها نماینده در تاریخ ایران است که پدر، دو برادر و همسرش نماینده مجلس بوده اند.[۲]

منابع

  1. پیرنیا، منصوره (1374). سالار زنان ایران. واشنگتن: مهرایران، ص132.
  2. ۲٫۰ ۲٫۱ ۲٫۲ ۲٫۳ نظری، منوچهر (1395). زنان در عرصه قانون گذاری ایران (1285-1395ش). تهران: کویر، صص202-203.
  3. ۳٫۰ ۳٫۱ زندگینامه نمایندگان زن در مجلس سنا و شورا (دوران قبل و بعد از انقلاب اسلامی) (1380). تهران: مرکز امور مشارکت زنان، واحد اطلاع رسانی زنان.