تفاوت میان نسخه‌های «مکنو»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱۰: سطر ۱۰:
تکه ای پارچه به شکل مستطیل به طول سه متر و اغلب به رنگ سبز که با الیاف طلایی در هم بافته شده و زنان زرتشتی در یزد به عنوان سربند روی [[ لچک]]  می پوشند و در زیر چانه به گونه ای بسته میشود تا یک دنباله آن روی سینه افتاده و قسمت سمت چپ به روسری سنجاق شده و از پشت تا پایین زانوها می افتد.<ref>بهنام، عیسی؛ دانشور، سیمین (1337). ''لباس زرتشتیان ایران''. نقش و نگار. ش 5. ص16-22.</ref> جنس آن بیشتر از ابریشم است و بر روی آن گلابتون دوزی میشود.  
تکه ای پارچه به شکل مستطیل به طول سه متر و اغلب به رنگ سبز که با الیاف طلایی در هم بافته شده و زنان زرتشتی در یزد به عنوان سربند روی [[ لچک]]  می پوشند و در زیر چانه به گونه ای بسته میشود تا یک دنباله آن روی سینه افتاده و قسمت سمت چپ به روسری سنجاق شده و از پشت تا پایین زانوها می افتد.<ref>بهنام، عیسی؛ دانشور، سیمین (1337). ''لباس زرتشتیان ایران''. نقش و نگار. ش 5. ص16-22.</ref> جنس آن بیشتر از ابریشم است و بر روی آن گلابتون دوزی میشود.  
[[پرونده:E709072D-DDA8-4509-AE79-1C35E3739508.jpg|بندانگشتی|زنان زرتشتی با مکنو بر سر؛ عکس از کتاب گنجینه عکسهای ایران، ایرج افشار]]
[[پرونده:E709072D-DDA8-4509-AE79-1C35E3739508.jpg|بندانگشتی|زنان زرتشتی با مکنو بر سر؛ عکس از کتاب گنجینه عکسهای ایران، ایرج افشار]]
[[پرونده:09F5A8EB-FCA2-4074-8118-68C4C949CBED.jpg|بندانگشتی]]
در هرمزگان به شال مکنا گفته میشود<ref>پ‍وش‍اک‌در ای‍ران‌زم‍ی‍ن‌(1382). ترجمه متین، پیمان. تهران: امیرکبیر.</ref>که احتمالا فارسی شده [[مقنا]]( گویشی از [[مقناع]] یا [[مقنعه]]) می باشد.<ref>یادداشت مولف</ref>
در هرمزگان به شال مکنا گفته میشود<ref>پ‍وش‍اک‌در ای‍ران‌زم‍ی‍ن‌(1382). ترجمه متین، پیمان. تهران: امیرکبیر.</ref>که احتمالا فارسی شده [[مقنا]]( گویشی از [[مقناع]] یا [[مقنعه]]) می باشد.<ref>یادداشت مولف</ref>



نسخهٔ ‏۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۱:۰۶

خانواده ای زرتشتی با لباس مرسوم زرتشتیان[۱]، دو زن در راست و چپ تصویر مکنو بر سر دارند؛ از کتاب گنجینه عکسهای ایران، ایرج افشار

مکنو /makno(ā)/

تعریف

مقنعه، نوعی سرانداز زنان زرتشتی ایران[۲]

شکل

تکه ای پارچه به شکل مستطیل به طول سه متر و اغلب به رنگ سبز که با الیاف طلایی در هم بافته شده و زنان زرتشتی در یزد به عنوان سربند روی لچک می پوشند و در زیر چانه به گونه ای بسته میشود تا یک دنباله آن روی سینه افتاده و قسمت سمت چپ به روسری سنجاق شده و از پشت تا پایین زانوها می افتد.[۳] جنس آن بیشتر از ابریشم است و بر روی آن گلابتون دوزی میشود.

زنان زرتشتی با مکنو بر سر؛ عکس از کتاب گنجینه عکسهای ایران، ایرج افشار
09F5A8EB-FCA2-4074-8118-68C4C949CBED.jpg

در هرمزگان به شال مکنا گفته میشود[۴]که احتمالا فارسی شده مقنا( گویشی از مقناع یا مقنعه) می باشد.[۵]

منابع


  1. افشار، ایرج. (1370). گنجینه عکسهای ایران. تهران: نشر فرهنگ ایران.
  2. ده‍خ‍دا، ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر (1377). لغت نامه. تهران: دانشگاه تهران: مؤسسه لغت نامه دهخدا.
  3. بهنام، عیسی؛ دانشور، سیمین (1337). لباس زرتشتیان ایران. نقش و نگار. ش 5. ص16-22.
  4. پ‍وش‍اک‌در ای‍ران‌زم‍ی‍ن‌(1382). ترجمه متین، پیمان. تهران: امیرکبیر.
  5. یادداشت مولف

نویسنده: حکمت بروجردی