تفاوت میان نسخه‌های «مکنو»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۹: سطر ۹:
===شکل===
===شکل===
تکه ای پارچه به شکل مستطیل به طول سه متر و اغلب به رنگ سبز که با الیاف طلایی در هم بافته شده و زنان زرتشتی در یزد به عنوان سربند روی [[ لچک]]  می پوشند و در زیر چانه به گونه ای بسته میشود تا یک دنباله آن روی سینه افتاده و قسمت سمت چپ به روسری سنجاق شده و از پشت تا پایین زانوها می افتد.<ref>بهنام، عیسی؛ دانشور، سیمین (1337). ''لباس زرتشتیان ایران''. نقش و نگار. ش 5. ص16-22.</ref> جنس آن بیشتر از ابریشم است و بر روی آن گلابتون دوزی میشود.  
تکه ای پارچه به شکل مستطیل به طول سه متر و اغلب به رنگ سبز که با الیاف طلایی در هم بافته شده و زنان زرتشتی در یزد به عنوان سربند روی [[ لچک]]  می پوشند و در زیر چانه به گونه ای بسته میشود تا یک دنباله آن روی سینه افتاده و قسمت سمت چپ به روسری سنجاق شده و از پشت تا پایین زانوها می افتد.<ref>بهنام، عیسی؛ دانشور، سیمین (1337). ''لباس زرتشتیان ایران''. نقش و نگار. ش 5. ص16-22.</ref> جنس آن بیشتر از ابریشم است و بر روی آن گلابتون دوزی میشود.  
[[پرونده:E709072D-DDA8-4509-AE79-1C35E3739508.jpg|بندانگشتی]]
در هرمزگان به شال مکنا گفته میشود<ref>پ‍وش‍اک‌در ای‍ران‌زم‍ی‍ن‌(1382). ترجمه متین، پیمان. تهران: امیرکبیر.</ref>که احتمالا فارسی شده [[مقنا]]( گویشی از [[مقناع]] یا [[مقنعه]]) می باشد.<ref>یادداشت مولف</ref>


در هرمزگان به شال مکنا گفته میشود<ref>پ‍وش‍اک‌در ای‍ران‌زم‍ی‍ن‌(1382). ترجمه متین، پیمان. تهران: امیرکبیر.</ref>که احتمالا فارسی شده [[مقنا]] ( گویشی از [[مقناع]] یا [[مقنعه]]) می باشد.<ref>یادداشت مولف</ref>
===منابع===
بهنام، عیسی؛ دانشور، سیمین (1337). ''لباس زرتشتیان ایران''. نقش و نگار. ش 5. ص16-22.
 
غیبی، مهرآسا (1384). ''هشت هزارسال تاریخ پوشاک اقوام ایران''ی. تهران: هیرمند.
 
 
نویسنده:حکمت بروجردی


===منابع===
<br />
<br />
[[رده:پوشش سر]]
[[رده:پوشش سر]]
[[رده:زنان زرتشتی]]
[[رده:زنان زرتشتی]]
<references />نویسنده:حکمت بروجردی
<references />

نسخهٔ ‏۱۸ ژوئیهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۰۹:۰۸

خانواده ای زرتشتی با لباس مرسوم زرتشتیان[۱]، دو زن در راست و چپ تصویر مکنو بر سر دارند؛ از کتاب گنجینه عکسهای ایران، ایرج افشار

مکنو /makno/

تعریف

مقنعه، نوعی سرانداز زنان زرتشتی ایران[۲]

شکل

تکه ای پارچه به شکل مستطیل به طول سه متر و اغلب به رنگ سبز که با الیاف طلایی در هم بافته شده و زنان زرتشتی در یزد به عنوان سربند روی لچک می پوشند و در زیر چانه به گونه ای بسته میشود تا یک دنباله آن روی سینه افتاده و قسمت سمت چپ به روسری سنجاق شده و از پشت تا پایین زانوها می افتد.[۳] جنس آن بیشتر از ابریشم است و بر روی آن گلابتون دوزی میشود.

E709072D-DDA8-4509-AE79-1C35E3739508.jpg

در هرمزگان به شال مکنا گفته میشود[۴]که احتمالا فارسی شده مقنا( گویشی از مقناع یا مقنعه) می باشد.[۵]

منابع

بهنام، عیسی؛ دانشور، سیمین (1337). لباس زرتشتیان ایران. نقش و نگار. ش 5. ص16-22.

غیبی، مهرآسا (1384). هشت هزارسال تاریخ پوشاک اقوام ایرانی. تهران: هیرمند.


نویسنده:حکمت بروجردی


  1. افشار، ایرج. (1370). گنجینه عکسهای ایران. تهران: نشر فرهنگ ایران.
  2. ده‍خ‍دا، ع‍ل‍ی‌اک‍ب‍ر (1377). لغت نامه. تهران: دانشگاه تهران: مؤسسه لغت نامه دهخدا.
  3. بهنام، عیسی؛ دانشور، سیمین (1337). لباس زرتشتیان ایران. نقش و نگار. ش 5. ص16-22.
  4. پ‍وش‍اک‌در ای‍ران‌زم‍ی‍ن‌(1382). ترجمه متین، پیمان. تهران: امیرکبیر.
  5. یادداشت مولف