تفاوت میان نسخههای «مندل»
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
||
سطر ۲: | سطر ۲: | ||
===تعریف=== | ===تعریف=== | ||
مندل یا مندیل /mende(i)l/ سربندی است از جنس کتان که آن را سه گوشه و روی چارقد استفاده میکنند | مندل یا مندیل /mende(i)l/ سربندی است از جنس کتان که زنان آن را سه گوشه و روی [[چارقد]] استفاده میکنند. | ||
=== ریشه شناسی === | ===ریشه شناسی=== | ||
این واژه برگرفته از واژه مندیل /mandil/ در عربی و به معنای دستمال است که خود از واژه لاتینی /mantil/ به معنای، حوله، دستمال و رومال گرفته شده است. در خراسان جنوبی در نواحی تربت جام و خواف به معنای دستار یا عمامه مردان به کار میرود و پارچه ای است که مردان به دور سر میپیچند و دنباله آن به طول نیم متر از پشت سر آویزان است. | این واژه برگرفته از واژه مندیل /mandil/ در عربی و به معنای دستمال است که خود از واژه لاتینی /mantil/ به معنای، حوله، دستمال و رومال گرفته شده است. | ||
=== کاربرد === | |||
مندل بیشتر هنگام کشاورزی و کارهای روزمره استفاده می شود. در مازندران به روسری ای که زنان کشاورز روی چارقد میبندند مندل میگویند. در خوزستان . در خراسان جنوبی در نواحی تربت جام و خواف به معنای دستار یا عمامه مردان به کار میرود و پارچه ای است که مردان به دور سر میپیچند و دنباله آن به طول نیم متر از پشت سر آویزان است. | |||
===منابع=== | ===منابع=== |
نسخهٔ ۱۰ مهٔ ۲۰۲۱، ساعت ۱۰:۴۹
تعریف
مندل یا مندیل /mende(i)l/ سربندی است از جنس کتان که زنان آن را سه گوشه و روی چارقد استفاده میکنند.
ریشه شناسی
این واژه برگرفته از واژه مندیل /mandil/ در عربی و به معنای دستمال است که خود از واژه لاتینی /mantil/ به معنای، حوله، دستمال و رومال گرفته شده است.
کاربرد
مندل بیشتر هنگام کشاورزی و کارهای روزمره استفاده می شود. در مازندران به روسری ای که زنان کشاورز روی چارقد میبندند مندل میگویند. در خوزستان . در خراسان جنوبی در نواحی تربت جام و خواف به معنای دستار یا عمامه مردان به کار میرود و پارچه ای است که مردان به دور سر میپیچند و دنباله آن به طول نیم متر از پشت سر آویزان است.
منابع
حسن دوست، محمد (1393). فرهنگ ریشه شناختی زبان فارسی. ج 4. تهران: فرهنگستان زبان و ادب فارسی.
پوشاکدر ایرانزمین(1382). ترجمه متین، پیمان. تهران: امیرکبیر.
دهخدا، علیاکبر (1377). لغت نامه. تهران: دانشگاه تهران: مؤسسه لغت نامه دهخدا. ذیل مدخل.
محمدی سیف، معصومه (1398). جامعه شناسی پوشاک سنتی و زیورآلات زنان ایران زمین. تهران: اندیشه احسان.