تفاوت میان نسخه‌های «غالیه»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
سطر ۱: سطر ۱:
غالیه یکی از اقلام آرایش هفت قلم است و به ماده خوشبوکننده ای اطلاق میشده که برای خوشبو کردن بدن و موها  مورد استفاده قرار میگرفته است.  
غالیه یکی از اقلام [[آرایش هفت‌قلم]] است و به ماده خوشبوکننده ای اطلاق میشده که برای خوشبو کردن بدن و موها  مورد استفاده قرار میگرفته است.  


=== ترکیبات ===
=== ترکیبات ===
غالیه بر اساس نوع و مقدار موادی که از آنها ساخته میشده دارای انواع مختلفی بوده است.
غالیه بر اساس نوع و مقدار موادی که از آنها ساخته میشده دارای انواع مختلفی بوده است. غالیه دارای دو نوع اصلی زرد و سیاه بوده غالیه زرد بیشتر مورد استفاده زنان بوده، حال آن که غالیه سیاه  را به کار می‌برده اند. غالیه را از مخلوط کردن مشک و عود هندی و بان ( دانه های روغنی درختی به همین نام که بسیار خوشبوست و از آن ماده ای معطر به نام روغن بان گرفته میشود<ref>دهخدا ذیل مدخل</ref>)درست میکرده اند. اما غالیه غلیظ از بان خالص تهیه میشده است.


دو نوع غالیه وجود داشته است: یکی زرد و دیگری سیاه. غالیه را از مخلوط کردن مشک و عود هندی و بان ( دانه های روغنی  درختی  به همین نام که بسیار خوشبوست و از آن ماده ای معصر به نام روغن بان گرفته میشود<ref>دهخدا ذیل مدخل</ref>)درست میکرده اند. اما غالیه غلیظ از بان خالص تهیه میشده است.
غالیه زرد از امتزاج زعفران ساییده شده، عود هندی قوی که از الک بسیار ریز حریر مانندگذرانده شده، مقداری مشک چینی پودر شده،مشک اعلا، و عنبر یا مند (نوع خاصی از عنبر که سیاه و گران است<ref>دهخدا ذیل مدخل</ref>) درست میشد. نوع دیگر غالیه 
 
از جمله انواع غالیه،  زنان غالیه زرد استفاده میکردند و غالیه سیاه بیشتر مورد استفاده مردان بوده است.
 
غالیه زرد از امتزاج زعفران ساییده شده، عود هندی قوی که از الک بسیار ریز گذرانده شده، مقداری مشک جینی مسحوق و منخول، و چهار مثقال مشک اعلا، و دو مثقال و نیم عنبر یا مند (نوع خاصی از عنبر که سیاه و گران است<ref>دهخدا ذیل مدخل</ref>) قوی به بان بگذارند و بگذارند تا سرد شود. آنگاه مشک و زعفران و عود طرح و عجن کنند. بعد از آن مشک و بان طرح کنند و بردارند.


و غالیه بر سه نوع است: اول یک جزء مشک و عنبر و بان بود، و سه جزء ازین افاویه. دوم سه ازین افاویه باشد و یک مشک، و یک و نیم عنبر، و یکی سکّ. سوم آنک پنج ازین افاویه باشد، و یکی مشک، و دو سکّ، و دو عود، و ربع عنبر، و این از همه غالیه ها موثر تر است.
و غالیه بر سه نوع است: اول یک جزء مشک و عنبر و بان بود، و سه جزء ازین افاویه. دوم سه ازین افاویه باشد و یک مشک، و یک و نیم عنبر، و یکی سکّ. سوم آنک پنج ازین افاویه باشد، و یکی مشک، و دو سکّ، و دو عود، و ربع عنبر، و این از همه غالیه ها موثر تر است.

نسخهٔ ‏۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۸:۵۴

غالیه یکی از اقلام آرایش هفت‌قلم است و به ماده خوشبوکننده ای اطلاق میشده که برای خوشبو کردن بدن و موها مورد استفاده قرار میگرفته است.

ترکیبات

غالیه بر اساس نوع و مقدار موادی که از آنها ساخته میشده دارای انواع مختلفی بوده است. غالیه دارای دو نوع اصلی زرد و سیاه بوده غالیه زرد بیشتر مورد استفاده زنان بوده، حال آن که غالیه سیاه را به کار می‌برده اند. غالیه را از مخلوط کردن مشک و عود هندی و بان ( دانه های روغنی درختی به همین نام که بسیار خوشبوست و از آن ماده ای معطر به نام روغن بان گرفته میشود[۱])درست میکرده اند. اما غالیه غلیظ از بان خالص تهیه میشده است.

غالیه زرد از امتزاج زعفران ساییده شده، عود هندی قوی که از الک بسیار ریز حریر مانندگذرانده شده، مقداری مشک چینی پودر شده،مشک اعلا، و عنبر یا مند (نوع خاصی از عنبر که سیاه و گران است[۲]) درست میشد. نوع دیگر غالیه

و غالیه بر سه نوع است: اول یک جزء مشک و عنبر و بان بود، و سه جزء ازین افاویه. دوم سه ازین افاویه باشد و یک مشک، و یک و نیم عنبر، و یکی سکّ. سوم آنک پنج ازین افاویه باشد، و یکی مشک، و دو سکّ، و دو عود، و ربع عنبر، و این از همه غالیه ها موثر تر است. صفت غالیه آخر للنساء خفیف المؤنه ترکیبات آن شامل سنبل، عود و قرنفل است.[۳]

منبع

  1. دهخدا ذیل مدخل
  2. دهخدا ذیل مدخل
  3. کاشانی، عبدالله‌ (1386). عرایس‌الجواهر و نفایس‌الاطایب. به کوشش ایرج افشار. تهران: المعی. صص288-292