تفاوت میان نسخه‌های «غالیه»
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) (صفحه‌ای تازه حاوی «غالیه ترکیباتی است از بوی خوش مرکب از مشگ و عنبر و جز آن سیاه رنگ که موی را به وی خضاب کنند در فارسی به معنی مطلق خوشبوئی است، به مصرف معالجه نیز می رسد. (دهخدا)» ایجاد کرد) |
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
غالیه | غالیه یکی از اقلام آرایش هفت قلم است و به موادی اطلاق میشده که برای خوشبو کردن بدن و موها مورد استفاده قرار میگرفته است. | ||
ترکیب غالیه عبارت است از مشک و عود هندی و بان. و اگر غالیه محض خواهند به بان فایق بسند کنند. | |||
از جمله انواع غالیه، غالیه زرد مستعمل نساء و غالیه سیاه است. | |||
صفت غالیه زرد مستعمل نساء: اوقیه (ای) زعفران مطحون طری، با سه درم عود هندی قوی منخول به حریر، با سه درم سکّ مسک صینی مسحوق و منخول، و چهار مثقال مشک نیکو، و دو مثقال و نیم عنبر یا مند قوی به بان بگذارند و فرو گیرند تا سرد شود. آنگاه مشک و زعفران و عود طرح و عجن کنند. بعد از آن مشک و بان طرح کنند و بردارند. | |||
و غالیه بر سه نوع است: اول یک جزو مشک و عنبر و بان بود، و سه جزو ازین افاویه. دوم سه ازین افاویه باشد و یک مشک، و یک و نیم عنبر، و یکی سکّ. سوم آنک پنج ازین افاویه باشد، و یکی مشک، و دو سکّ، و دو عود، و ربع عنبر، و این از همه غالیه ها فایق ترست. | |||
صفت غالیه آخر للنساء خفیف المؤنه | |||
ترکیبات آن شامل سنبل، عود و قرنفل است.<ref>کاشانی، عبدالله (1386). ''عرایس‌الجواهر و نفایس‌الاطایب''. به کوشش ایرج افشار. تهران: المعی. صص288-292</ref> | |||
== منبع == | |||
نسخهٔ ۲۰ ژانویهٔ ۲۰۲۴، ساعت ۱۵:۳۲
غالیه یکی از اقلام آرایش هفت قلم است و به موادی اطلاق میشده که برای خوشبو کردن بدن و موها مورد استفاده قرار میگرفته است.
ترکیب غالیه عبارت است از مشک و عود هندی و بان. و اگر غالیه محض خواهند به بان فایق بسند کنند.
از جمله انواع غالیه، غالیه زرد مستعمل نساء و غالیه سیاه است.
صفت غالیه زرد مستعمل نساء: اوقیه (ای) زعفران مطحون طری، با سه درم عود هندی قوی منخول به حریر، با سه درم سکّ مسک صینی مسحوق و منخول، و چهار مثقال مشک نیکو، و دو مثقال و نیم عنبر یا مند قوی به بان بگذارند و فرو گیرند تا سرد شود. آنگاه مشک و زعفران و عود طرح و عجن کنند. بعد از آن مشک و بان طرح کنند و بردارند.
و غالیه بر سه نوع است: اول یک جزو مشک و عنبر و بان بود، و سه جزو ازین افاویه. دوم سه ازین افاویه باشد و یک مشک، و یک و نیم عنبر، و یکی سکّ. سوم آنک پنج ازین افاویه باشد، و یکی مشک، و دو سکّ، و دو عود، و ربع عنبر، و این از همه غالیه ها فایق ترست.
صفت غالیه آخر للنساء خفیف المؤنه
ترکیبات آن شامل سنبل، عود و قرنفل است.[۱]
منبع
- ↑ کاشانی، عبدالله (1386). عرایس‌الجواهر و نفایس‌الاطایب. به کوشش ایرج افشار. تهران: المعی. صص288-292