تفاوت میان نسخه‌های «استاتیرا دختر داریوش سوم»
(صفحه‌ای تازه حاوی « زندگی نامه استاتِیرا دختر داریوش سوم، از سرداران هخامنشی و بانویی شجاع بود....» ایجاد کرد) |
|||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{TOClimit}} | |||
زندگی نامه | === زندگی نامه === | ||
استاتیرا دختر داریوش سوم، از سرداران هخامنشی و بانویی شجاع بود. | |||
پس از شکست در نبرد ایسوس ( 333 ق.م.) خانواده داریوش سوم (حک: 336 – 330 ق.م.)، از جمله دخترش استاتیرا اسیر شدند. داریوش با پیشنهاد واگذاری سرزمینهای غربی قلمرو خود و پرداخت 10 هزار تالان نقره خواستار آزادی خانواده بخصوص دخترش استاتیرا شد. اسکندر این پیشنهاد را نپذیرفت و پس از تصرف شوش به دست مقدونیان ( 330 ق.م.)، جشن بزرگی برپا شد و تعدادی از دختران هخامنشی به همسری سرداران مقدونی درآمده، اسکندر نیز با استاتیرا ازدواج کرد. | |||
در ایام بیماری یا همزمان با مرگ اسکندر (323 ق.م.)، دیگر همسر ایرانی او، [[رکسانه]]، که دختر اُکسیارتس (شهربان بلخ و به روایتی از بزرگان سُغد) بود، کینه استاتیرا و خواهرش را به دل گرفت. وی با نامه ای دروغین از سوی اسکندر، استاتیرا را به کاخ دعوت کرد و با همکاری پردیکاس – سردار با نفوذ اسکندر- استاتیرا و خواهرش را کشت و جسد آنها را در چاهی انداخت. | |||
در ایام بیماری یا همزمان با مرگ اسکندر (323 ق.م.)، دیگر همسر ایرانی او، | |||
=== منابع === | |||
ب‍راس‍ی‍وس، م‍اری‍ا (1381). زنان هخامنشی. ترجمه هایده مشایخ. تهران: هرمس | ب‍راس‍ی‍وس، م‍اری‍ا (1381). زنان هخامنشی. ترجمه هایده مشایخ. تهران: هرمس | ||
| سطر ۱۵: | سطر ۱۴: | ||
رامتین، ایرج (1390). پرتو ایزدی بانو: جایگاه و مقام زن در ایران باستان. تهران: آیین تربیت. | رامتین، ایرج (1390). پرتو ایزدی بانو: جایگاه و مقام زن در ایران باستان. تهران: آیین تربیت. | ||
[[رده:همسران پادشاهان]] | |||
نسخهٔ ۲۳ دسامبر ۲۰۱۹، ساعت ۱۱:۳۶
زندگی نامه
استاتیرا دختر داریوش سوم، از سرداران هخامنشی و بانویی شجاع بود.
پس از شکست در نبرد ایسوس ( 333 ق.م.) خانواده داریوش سوم (حک: 336 – 330 ق.م.)، از جمله دخترش استاتیرا اسیر شدند. داریوش با پیشنهاد واگذاری سرزمینهای غربی قلمرو خود و پرداخت 10 هزار تالان نقره خواستار آزادی خانواده بخصوص دخترش استاتیرا شد. اسکندر این پیشنهاد را نپذیرفت و پس از تصرف شوش به دست مقدونیان ( 330 ق.م.)، جشن بزرگی برپا شد و تعدادی از دختران هخامنشی به همسری سرداران مقدونی درآمده، اسکندر نیز با استاتیرا ازدواج کرد.
در ایام بیماری یا همزمان با مرگ اسکندر (323 ق.م.)، دیگر همسر ایرانی او، رکسانه، که دختر اُکسیارتس (شهربان بلخ و به روایتی از بزرگان سُغد) بود، کینه استاتیرا و خواهرش را به دل گرفت. وی با نامه ای دروغین از سوی اسکندر، استاتیرا را به کاخ دعوت کرد و با همکاری پردیکاس – سردار با نفوذ اسکندر- استاتیرا و خواهرش را کشت و جسد آنها را در چاهی انداخت.
منابع
ب‍راس‍ی‍وس، م‍اری‍ا (1381). زنان هخامنشی. ترجمه هایده مشایخ. تهران: هرمس
دان‍دام‍ای‍ف، م‍ح‍م‍د (1381). ت‍اری‍خ س‍ی‍اس‍ی ه‍خ‍ام‍ن‍ش‍ی‍ان. مترجم خشایار بهادری. تهران: کارنگ
رامتین، ایرج (1390). پرتو ایزدی بانو: جایگاه و مقام زن در ایران باستان. تهران: آیین تربیت.