تفاوت میان نسخه‌های «خانم فردا کوچ است»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۲۵ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
[[پرونده:روی جلد خانم فردا کوچ است.jpg|بندانگشتی|400x400پیکسل|خانم فردا کوچ است، سفرنامه سکینه سلطان وقارالدوله به حج، روی جلد]]
[[پرونده:روی جلد خانم فردا کوچ است.jpg|بندانگشتی|400x400پیکسل|خانم فردا کوچ است، سفرنامه سکینه سلطان وقارالدوله به حج، روی جلد]]
[[پرونده:پشت جلد کتاب خانم فردا کوج است.jpg|بندانگشتی|390x390پیکسل|خانم فردا کوچ است، سفرنامه سکینه سلطان وقارالدوله، پشت جلد]]
[[پرونده:پشت جلد کتاب خانم فردا کوج است.jpg|بندانگشتی|390x390پیکسل|خانم فردا کوچ است، سفرنامه سکینه سلطان وقارالدوله به حج، پشت جلد]]
خانم فردا کوچ است عنوان سفرنامه سکینه سلطان وقارالدوله از همسران [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D8%A7%D8%B5%D8%B1%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86%E2%80%8C%D8%B4%D8%A7%D9%87 ناصرالدین شاه] به حج و عتبات در سال 1317 است.
خانم فردا کوچ است عنوان سفرنامه سکینه سلطان وقارالدوله از همسران [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%86%D8%A7%D8%B5%D8%B1%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86%E2%80%8C%D8%B4%D8%A7%D9%87 ناصرالدین شاه] به حج و عتبات است. این سفرنامه در 26 جمادی الاول 1317 آغاز و با تاریخ هشتم جمادی الثانی 1319 پایان می‌یابد.


=== اهمیت ===
=== اهمیت ===
اهمیت سفرنامه‌ها براساس دانش، جهان‌بینی و تخصص سفرنامه‌نویس‌ها روشن می‌شود. از گزارش‌های موجود چنین برمی‌آید که اندکی از سفرنامه‌های ایرانی را زنان نوشته‌اند. موضوعی که از تأخیر در سوادآموزی آنها حکایت دارد. همین تعداد معدود و محدود سفرنامه‌ها هم عمدتاً توسط همسران پادشاهان یا خوانین و صاحب منصبان و به طور کلی طبقات بالای اجتماعی نوشته شده‌اند. سفرنامه‌های وقارالدوله (سکینه سلطان) و [[بی‌بی مریم بختیاری]] نمونه‌هایی از این دست است.<ref>وقارالدوله، سکینه سلطان (1398). ''خانم فردا کوچ است: سفر وقارالدوله''. ویرایش زهرا صالحی زاده. براساس کتاب ''روزنامه سفر عتبات و مکه'' تألیف رسول جعفریان و کیانوش کیانی هفت لنگ. تهران: نشر اطراف. ص8.</ref>
ظاهراً فقط تعداد کمی از سفرنامه‌های ایرانی را زنان نوشته‌اند. علت آن شاید عدم تسلط بیشتر آنان در گذشته به خواندن و نوشتن باشد. همین تعداد معدود و محدود سفرنامه‌ها هم عمدتاً توسط همسران پادشاهان یا خوانین و صاحب منصبان و به طور کلی طبقات بالای اجتماعی نوشته شده‌اند که امکان یادگیری در منزل را داشته‌اند. سفرنامه‌های وقارالدوله (سکینه سلطان)، [[بی‌بی مریم بختیاری]] و عالیه خانم شیرازی نمونه‌هایی از این دست است. این سفرنامه آینه‌ای است از وضعیت اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی دوره‌ی قاجار و اطلاعات فراوانی از جغرافیا، تاریخ و فرهنگ مردم ایران، عراق و سوریه‌ی کنونی را می‌توان از میان سطور آن بیرون کشید.[https://atraf.ir/shop-3/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8%E2%80%8C%D9%87%D8%A7/%D8%B3%D9%81%D8%B1%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7/%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%85-%D9%81%D8%B1%D8%AF%D8%A7-%DA%A9%D9%88%DA%86-%D8%A7%D8%B3%D8%AA/] به علاوه ریزبینی خاص زنان را نیز دارد. این روایت جزئیات است که برای خواننده تصویر روشن‌تری از آن دوره‌ی زمانی را نشان می‌دهد.[https://atraf.ir/shop-3/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8%E2%80%8C%D9%87%D8%A7/%D8%B3%D9%81%D8%B1%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7/%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%85-%D9%81%D8%B1%D8%AF%D8%A7-%DA%A9%D9%88%DA%86-%D8%A7%D8%B3%D8%AA/]




=== خلاصه سفرنامه ===
=== درباره نویسنده ===
قصه‌ی سفرنامه‌ی وقارالدوله از سال 1317 قمری شروع می‌شود؛ چهارسال بعد از کشته شدن ناصرالدین شاه. سکینه سلطان در ابتدای داستان نزد [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%B8%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86%E2%80%8C%D8%B4%D8%A7%D9%87 مظفرالدین شاه] می‌رود و از او اذن سفر می‌گیرد. شاه به او اجازه می‌دهد و از این دیدار تا برگشت دوباره به کاخ، یک سال و اندی طول می‌کشد. تقریباً یک سال در راه‌ها و در مقاصد زیارتی می‌گذرد و باقی در بروجرد، جایی که همسر وقارالدوله آنجا وزیر مالیه‌ی عین‌الدوله، حاکم لرستان است.
وقارالدوله (سکینه سلطان)، نویسنده‌ی این سفرنامه یکی از همسران ناصرالدین شاه است که پس از کشته شدن او به عقد فرد دیگری در می‌آید. همسرش میرزا اسماعیل خان معتصم الملک اهل شیراز بوده که در سال 1311 لقب معتصم الملک را به دست آورده است. او مناصب جبه‌خانه‌ی فارس، ریاست تجارت شیراز، کارگزاری بنادر فارس، کارگزاری استرآباد و عضویت در وزارت خارجه و قنسولگری عشق آباد را داشته است. وقارالدوله ظاهراً همچنان علاقه‌ای مفرط به ناصرالدین شاه داشته و در شرح سفر، خاطراتی از وی ذکر می‌کند و پیوسته از کشته شدن او می‌نالد. او زنی است که توان مالی سفر به کربلا و مکه و اجازه‌ی همسر را داشته و به علاوه صاحب برادری بوده که در سفر همراهی‌اش کند. او در زمان سفر، زنی جوان و بدون فرزند بوده و برخی استعاره‌هایی که به کار می‌برد از قوه تخیل او حکایت دارد. به علاوه طبعی شوخ و حافظه خوب و دقیقی دارد و از توانایی مدیریت اقتصادی نیز برخوردار است. او در پایان سفر برای یکی از کسانی که به دیدن او آمده جزئیات مخارج سفرش را می‌نویسد و در اختیارش قرار می‌دهد.


وقارالدوله به گفته‌ی خودش در سفر به عتبات و حج با پنج نفر همراه است. برادرش آقا میرزا محمدعلی خان، زنانی به نام‌های ماهرخ و سیده خانم، مردی به نام آقا سیداحمد و یک نفر کجاوه‌کش. سفرنامه از رسم خداحافظی با دوست و آشنا شروع می‌شود و در نهایت با بازگشت سکینه سلطان به کاخ و دیدار با آشنایان پایان می‌یابد. از جمله نکات مهم در این کتاب، شرح روزانه‌ی سفر و ثبت تاریخ و نام دقیق شهرها و دیگر اماکن استقرار کاروان است. اصرار وقارالدوله به ثبت روزانه‌ی وقایع، از توضیحات او درباره‌ی دلیل جا افتادن بعضی روزها، کاملاً مشخص است. دلایلی مانند بیماری، غرق شدن در حال و هوای زیارت و یا عدم وقوع اتفاقی تازه.<ref>وقارالدوله، سکینه سلطان (1398). ''خانم فردا کوچ است: سفر وقارالدوله''. ویرایش زهرا صالحی زاده. براساس کتاب ''روزنامه سفر عتبات و مکه'' تألیف رسول جعفریان و کیانوش کیانی هفت لنگ. تهران: نشر اطراف. ص16.</ref>
=== تحقیق ===
خانم! فردا کوچ است" اثری است به تحقیق "رسول جعفریان" و "کیانوش کیائی" از سفرنامه ی "سکینه سلطان وقارالدوله" که "زهرا صالحی زاده" کار ویرایش و تدوین آن را به عهده داشته است.  این کتاب جلد سوم از مجموعه‌ی «سفرنامه‌های قدیمی زنان» است. جلدهای دیگر آن شامل ''چادر کردیم رفتیم تماشا'' ،
شرح سفر سکینه سلطان ملقب به وقارالدوله از همسران ناصر‌الدین شاه، به مکه و عتبات است. وقارالدوله سفرش‌ را چهار سال بعد از کشته شدن ‌شاه و زمانی که به همسری معتصم‌الملک درآمده، شروع می‌کند ولی همچنان در این سفر به یاد ناصرالدین‌شاه است و خاطراتی از او ذکر می‌کند.
سکینه سلطان وقارالدوله" یکی از همسران سابق "ناصرالدین شاه" بود که بعد از کشته شدن شاه، به همسری "معتصم الملک" در آمد. "خانم! فردا کوچ است" شرح سفر "سکینه سلطان وقارالدوله" به مکه مکرمه و عتبات عالیات است که چهار سال بعد از کشته شدن شاه آن را شروع کرده ولی همچنان از یاد "ناصرالدین شاه" غافل نبوده و در شرح سفر، خاطراتی از وی ذکر می کند.
"خانم! فردا کوچ است" در دوره ای به نگارش درآمده که معروف به عصر ناصری است و در آن نوشته های بانوان بیشتر به شکل سفرنامه های منثور به چشم می خورد. این سفرنامه از سبک و سیاقی ساده و روان برخوردار بوده و زبان نگارش آن بسیار به زبان امروز نزدیک است. جملات کوتاه و بدون تکلف اند و بیشتر به زبان محاوره ای گرایش دارند تا نثر منشیانه ی رایج در آن زمان. "سکینه سلطان وقارالدوله" زنی تیزبین است که وقایع بسیاری را از نظر گذرانده و در سفرنامه ی "خانم! فردا کوچ است" به نگارش درآورده است؛ مسائل متنوعی همچون توجه به جغرافیای منطقه، تاریخ، سنت، آیین و مذهب مکان مورد نظر، آداب و رسوم و عادات فرهنگی مردم آن جا و ده ها نکته ی ریز و درشت دیگر که خواننده را در جایگاه مسافر قرار داده و به او این امکان را می دهد که به یک دوره ی تاریخی دیگر سفر کرده و رویدادها را از دریچه ی نگاه "سکینه سلطان وقارالدوله" ببیند.
سفرنامه‌ای که پیش روی شماست، یکی از دو سفرنامه‌‌ی سکینه‌سلطان ملقب به وقارالدوله است.  هر دو سفرنامه ی وقارالدوله توسط راقم سطور، تصحیح، پژوهش و منتشر شده است. سفرنامه‌هایی ماندگار با نثری ساده و روان و بسیار نزدیک به سبک و سیاق نگارش امروزی. تجزیه و تحلیل، سبک‌شناسی، توجه به اماکن جغرافیایی و تاریخی مذهبی، توجه به آداب و رسوم و مسائل فرهنگی مردم مناطق مختلف، وضعیت راه‌ها و حمل و نقل، داد و ستد، نوع غذا و معیشت مردم، خلعت دادن مهتران به کهتران و ده‌ها نکته‌ی دیگر را می‌توان در سطرسطر این سفرنامه دریافت؛ به گونه‌ای که گویی سفرنامه آینه‌ای است از وضعیت اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی دوره‌ی قاجار و اطلاعات فراوانی از جغرافیا، تاریخ و فرهنگ مردم ایران، عراق و سوریه‌ی کنونی را می‌توان از میان سطور آن بیرون کشید.[https://atraf.ir/shop-3/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8%E2%80%8C%D9%87%D8%A7/%D8%B3%D9%81%D8%B1%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7/%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%85-%D9%81%D8%B1%D8%AF%D8%A7-%DA%A9%D9%88%DA%86-%D8%A7%D8%B3%D8%AA/]
مصحح کتاب ویژگی این سفرنامه را در این می‌داند که دارای جنبه‌های گوناگون سیاسی، اجتماعی، دینی و ادبی است، او برای ویژگیهای سبک ادبی اثر حدود بیست مورد را با توضیحات بررسی کرده است. کتاب دارای زیرنویس های مفید برای درک و شناخت بیشتر خوانندگان از شخصیتها و آبادی های سفرنامه می­باشد.
در انتهای کتاب فهرست هایی مختص اشخاص، مکان ها، اصطلاحات زمان و مکانهای مقدس را به انضمام کتابنامه آورده است. [https://www.iketab.com/%D8%B3%D9%81%D8%B1%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87-%D8%B3%DA%A9%DB%8C%D9%86%D9%87-%D8%B3%D9%84%D8%B7%D8%A7%D9%86-%D9%88%D9%82%D8%A7%D8%B1%D8%A7%D9%84%D8%AF%D9%88%D9%84%D9%87]


=== خلاصه سفرنامه ===
وقارالدوله در سال 1317 قمری یعنی چهار سال پس از کشته شدن ناصرالدین شاه، عازم سفر حج می‌شود. او در ابتدای داستان نزد [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%B8%D9%81%D8%B1%D8%A7%D9%84%D8%AF%DB%8C%D9%86%E2%80%8C%D8%B4%D8%A7%D9%87 مظفرالدین شاه] می‌رود و از او اذن سفر می‌گیرد. این سفر تقریباً دو سال به طول می‌انجامد.


=== درباره نویسنده ===
همراهان او که پنج نفرند عبارتند از: برادرش آقا میرزا محمدعلی خان، زنانی به نام‌های ماهرخ و سیده خانم، مردی به نام آقا سیداحمد و یک نفر کجاوه‌کش. سفرنامه از خداحافظی با دوست و آشنا شروع می‌شود و در نهایت با بازگشت سکینه سلطان به کاخ و دیدار با آشنایان پایان می‌یابد. از جمله نکات مهم در این کتاب، شرح روزانه‌ی سفر و ثبت تاریخ و نام دقیق شهرها و دیگر اماکن استقرار کاروان است. آغاز سفر حج وقارالدوله سه شنبه ۲۶ جمادی الاولی سال ۱۳۱۷ق. و آخرین روزی که در بازگشت تاریخ‌گزاری کرده چهارشنبه ششم ذی حجه سال ۱۳۱۸ق. است. او تمامی منزل‌های مسیر را به تفصیل بیان می‌کند. وقارالدوله سعی می‌کند تمامی وقایع را به صورت روزمره ثبت کند، مگر زمانی که به دلایلی مانند بیماری، غرق شدن در حال و هوای زیارت و یا عدم وقوع اتفاقی تازه ثبت روزانه‌ی وقایع نادیده گرفته می‌شود.
وقارالدوله (سکینه سلطان)، نویسنده ی این سفرنامه، زن پیشرو و خوشبختی بوده است. زنی که توان مالی سفر به کربلا و مکه و اجازه ی همسر را داشته (البته طبق شرع، سفر به مکه چون واجب بود اجازه ی شوهر را لازم نداشت. ولی در واقعیت مردان می توانستند در این زمینه سخت بگیرند) و همین طور صاحب برادری بوده که در سفر همراهی اش کند. اما خودش اغلب به این بخت خوب اعتقادی نداشته و یکی از ویژگی هایی که از او در سفرنامه اش می بینیم غر زدن و نارضایتی دائمی از شرایطش است. او یکی از همسران ناصرالدین شاه بود، نمی دانیم همسر چندم و با چه جایگاهی. نمی دانیم از چه خانواده ای و با چه شرایطی. نمی دانیم زیبا بود یا زشت. لاغر بود یا فربه اما می دانیم که باسواد بود و می نوشت و شعر می گفت. می دانیم که شاه را بسیار دوست می داشت و این چیزی نبود که بخواهد پنهان کند و در جای جای سفرنامه از این عشق سخن گفته است. گرچه زمانی که سکینه سلطان در سفر به عتبات و مکه بود و این سفرنامه را نوشت، شاه کشته شده بود و او حالا همسر فردی مشهور به معتصم الملک بود. میرزا اسماعیل خان معتصم الملک اهل شیراز بود و در سال 1311 لقب معتصم الملکی را به دست آورد. او مناصب جبه خانه ی فارس، ریاست تجارت شیراز، کارگزاری بنادر فارس، کارگزاری استرآباد و عضویت در وزارت خارجه و قنسولگری عشق آباد را داشت. وقارالدوله، آنچنان که از محتوای سفرنامه به دست می آید، در زمان سفر، زنی جوان بوده است. همینطور با توجه به سفرنامه، به نظر می رسد وقارالدوله زن شوخ طبعی بوده است. وی قوه ی تخیلی خوبی دارد که گاهی مجال بروز پیدا می کند.<ref>وقارالدوله، سکینه سلطان (1398). ''خانم فردا کوچ است: سفر وقارالدوله''. ویرایش زهرا صالحی زاده. براساس کتاب ''روزنامه سفر عتبات و مکه'' تألیف رسول جعفریان و کیانوش کیانی هفت لنگ. تهران: نشر اطراف. صص14-15.</ref>




=== شیوه نگارش ===
=== شیوه نگارش ===
وقارالدوله سفرنامه را روزانه و منزل به منزل نوشته است. او به وقایع خیلی مفصل و مشروح نپرداخته است. او خصوصاً آداب و رسوم از جمله برخوردها، تعارفات و پیشکشها را که بیشتر مشغولیات زنانه است به خوبی بیان کرده است. این سفرنامه از سبک و سیاقی ساده و روان برخوردار بوده و زبان نگارش آن بسیار به زبان امروز نزدیک است. جملات کوتاه و بدون تکلف اند و بیشتر به زبان محاوره ای گرایش دارند تا نثر منشیانه ی رایج در آن زمان.  هیچ ‌گونه پیچیدگی در ساخت و بافت عبارت‌های کتاب پیش رو دیده نمی‌شود و با نثرهای منشیانه‌ی رایج در زمان نگارنده تفاوت‌ اساسی دارد. جمله‌هایش ساده، کوتاه و صادقانه است و به زبان گفتار و محاوره‌ای گرایش دارد.
این سفرنامه به سبکی ساده نوشته شده و کلمات ناآشنای چندانی ندارد. جملات کوتاه و بدون تکلف‌اند و بیشتر به زبان محاوره‌ای گرایش دارند تا نثر منشیانه‌ی رایج در عصر ناصری. وقارالدوله زنی تیزبین است که وقایع بسیاری را از نظر گذرانده و به نگارش درآورده است؛ مسائل متنوعی همچون توجه به جغرافیای منطقه، تاریخ، سنت، آیین و مذهب مکان موردنظر، آداب و رسوم و عادات فرهنگی مردم. او حتی قیمت اجناس و نوع غذایی را که تناول شده بیان کرده است. سفرنامه روزانه و منزل به منزل نوشته شده است. به وقایع به صورت مفصل و مشروح پرداخته نشده، ولی برخی جزئیات نظیر ساعت حرکت یا رسیدن به هر منزل، قیمت‌ها و فراوانی اجناس، آب و هوا و غیره به تفصیل بیان شده است.  


"سکینه سلطان وقارالدوله" زنی تیزبین است که وقایع بسیاری را از نظر گذرانده و در سفرنامه ی "خانم! فردا کوچ است" به نگارش درآورده است؛ مسائل متنوعی همچون توجه به جغرافیای منطقه، تاریخ، سنت، آیین و مذهب مکان مورد نظر، آداب و رسوم و عادات فرهنگی مردم آن جا و ده ها نکته ی ریز و درشت دیگر که خواننده را در جایگاه مسافر قرار داده و به او این امکان را می دهد که به یک دوره ی تاریخی دیگر سفر کرده و رویدادها را از دریچه ی نگاه "سکینه سلطان وقارالدوله" ببیند.


جذابیت سفرنامه‌های زنان در این است که در کنار اتفاقات سفر، ریزه‌کاری‌ها و روزمرگی‌ها را هم ثبت کرده‌اند و این روایت جزئیات است که برای خواننده تصویر روشن‌تری از آن دوره‌ی زمانی را نشان میدهد. در این سفرنامه‌ها متن به زبان شفاهی نزدیک‌تر می‌شود و صراحت و جسارت زنان راوی، وجوه نادیده‌ای از آن دوره‌ی تاریخی را به ما نشان می‌دهد.[https://atraf.ir/shop-3/%DA%A9%D8%AA%D8%A7%D8%A8%E2%80%8C%D9%87%D8%A7/%D8%B3%D9%81%D8%B1%D9%86%D8%A7%D9%85%D9%87%E2%80%8C%D9%87%D8%A7/%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%85-%D9%81%D8%B1%D8%AF%D8%A7-%DA%A9%D9%88%DA%86-%D8%A7%D8%B3%D8%AA/]
=== فهرست مطالب ===
 
این کتاب در شش فصل تنظیم شده که هر فصل به منطقه جغرافیایی مشخصی می‌پردازد: ایران، عراق، عربستان و برگشت همین مسیر. فهرست این کتاب شامل عناوین ذیل است:
آغاز سفر حج وقارالدوله  سه شنبه ۲۶ جمادی الاولی سال ۱۳۱۷ق. و آخرین روزی که در بازگشت تاریخ گزاری کرده سه شنبه ۵ ذی حجه سال ۱۳۱۸ق. است. اما روز بعد از آن، یعنی ششم ذی حجه هم یادداشتی به مناسبت ورود چند تن از خانم‌ها برای بازدیدش نوشته است: «وجیه‌السلطنه و حضرت علیه دلبر خانم و حضرت علیه حاجیه دلپسند خانم تشریف آوردند.
 
ختم کتاب را به قدوم شریف این خواتین عظام قرار دادیم که یوم چهارشنبه ششم ذی حجّه یوم تشریف فرمای این خانم‌ها و ختم کتاب بعون‌الله تعالی به تاریخ هزار‌ وسیصد وهجده هجری تمام این سفرنامه این بیچارۀ پرگناه روسیاه خداوند قسمت من هم بکند»


روز اطراقی است


=== فهرست مطالب ===
چه عرض کنم که چه دیدم
فهرست این کتاب شامل عناوین ذیل است:


روز اطراقی است،
ما را شوه شوه می‌برند


چه عرض کنم که چه دیدم،
از دولت پشه بند راحت خوابیدم


ما را شوه شوه می برند،
با برادرم خیلی مونس کرده


از دولت پشه بند راحت خوابیدم،
دلم برایت گوری می‌کند<ref>وقارالدوله، سکینه سلطان (1398). ''خانم فردا کوچ است: سفرنامه سکینه سلطان (وقارالدوله)''. پژوهش رسول جعفریان، ویرایش و تدوین زهرا صالحی‌زاده. تهران: نشر اطراف.</ref>


با برادرم خیلی مونس کرده،


دلم برایت گوری می‌کند.
=== محققین ===
''خانم! فردا کوچ است'' اثری است به تحقیق [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B1%D8%B3%D9%88%D9%84_%D8%AC%D8%B9%D9%81%D8%B1%DB%8C%D8%A7%D9%86 رسول جعفریان] و کیانوش کیائی از سفرنامه‌ی سکینه سلطان وقارالدوله که زهرا صالحی‌زاده کار ویرایش و تدوین آن را به عهده داشته است. این کتاب جلد سوم از مجموعه‌ی ''سفرنامه‌های قدیمی زنان'' است. جلدهای دیگر آن شامل ''[[چادر کردیم رفتیم تماشا]]'' و ''[[سه روز به آخر دریا]]'' است. کتاب در شش فصل تدوین شده و هر فصل به بخشی از جغرافیای این سفر می‌پردازد. در انتهای کتاب فهرست‌هایی مختص اشخاص، مکان‌ها، اصطلاحات زمان و مکان‌های مقدس به انضمام کتابنامه آمده است.کتاب دارای زیرنویس‌های مفید برای درک و شناخت بیشتر خوانندگان از شخصیت‌ها و آبادی‌های مسیر است. این کتاب توسط نشر اطراف در 1398 به چاپ رسیده است.[https://atraf.ir/shop-3/%da%a9%d8%aa%d8%a7%d8%a8%e2%80%8c%d9%87%d8%a7/%d8%b3%d9%81%d8%b1%d9%86%d8%a7%d9%85%d9%87%e2%80%8c%d9%87%d8%a7/%d8%ae%d8%a7%d9%86%d9%85-%d9%81%d8%b1%d8%af%d8%a7-%da%a9%d9%88%da%86-%d8%a7%d8%b3%d8%aa/]




سطر ۷۱: سطر ۵۱:
== پیوند به بیرون ==
== پیوند به بیرون ==


# [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B5%D9%81%D8%AD%D9%87%D9%94_%D8%A7%D8%B5%D9%84%DB%8C ویکی‌پدیای فارسی]
#[https://atraf.ir/shop-3/%da%a9%d8%aa%d8%a7%d8%a8%e2%80%8c%d9%87%d8%a7/%d8%b3%d9%81%d8%b1%d9%86%d8%a7%d9%85%d9%87%e2%80%8c%d9%87%d8%a7/%d8%ae%d8%a7%d9%86%d9%85-%d9%81%d8%b1%d8%af%d8%a7-%da%a9%d9%88%da%86-%d8%a7%d8%b3%d8%aa/ نشر اطراف]






تلخیص و تدوین: حکمت بروجردی
نویسنده: حکمت بروجردی
[[رده:زنان قاجار]]
[[رده:حج زنان]]
[[رده:نویسندگان زن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۶:۳۷

خانم فردا کوچ است، سفرنامه سکینه سلطان وقارالدوله به حج، روی جلد
خانم فردا کوچ است، سفرنامه سکینه سلطان وقارالدوله به حج، پشت جلد

خانم فردا کوچ است عنوان سفرنامه سکینه سلطان وقارالدوله از همسران ناصرالدین شاه به حج و عتبات است. این سفرنامه در 26 جمادی الاول 1317 آغاز و با تاریخ هشتم جمادی الثانی 1319 پایان می‌یابد.

اهمیت

ظاهراً فقط تعداد کمی از سفرنامه‌های ایرانی را زنان نوشته‌اند. علت آن شاید عدم تسلط بیشتر آنان در گذشته به خواندن و نوشتن باشد. همین تعداد معدود و محدود سفرنامه‌ها هم عمدتاً توسط همسران پادشاهان یا خوانین و صاحب منصبان و به طور کلی طبقات بالای اجتماعی نوشته شده‌اند که امکان یادگیری در منزل را داشته‌اند. سفرنامه‌های وقارالدوله (سکینه سلطان)، بی‌بی مریم بختیاری و عالیه خانم شیرازی نمونه‌هایی از این دست است. این سفرنامه آینه‌ای است از وضعیت اجتماعی، اقتصادی و فرهنگی دوره‌ی قاجار و اطلاعات فراوانی از جغرافیا، تاریخ و فرهنگ مردم ایران، عراق و سوریه‌ی کنونی را می‌توان از میان سطور آن بیرون کشید.[۱] به علاوه ریزبینی خاص زنان را نیز دارد. این روایت جزئیات است که برای خواننده تصویر روشن‌تری از آن دوره‌ی زمانی را نشان می‌دهد.[۲]


درباره نویسنده

وقارالدوله (سکینه سلطان)، نویسنده‌ی این سفرنامه یکی از همسران ناصرالدین شاه است که پس از کشته شدن او به عقد فرد دیگری در می‌آید. همسرش میرزا اسماعیل خان معتصم الملک اهل شیراز بوده که در سال 1311 لقب معتصم الملک را به دست آورده است. او مناصب جبه‌خانه‌ی فارس، ریاست تجارت شیراز، کارگزاری بنادر فارس، کارگزاری استرآباد و عضویت در وزارت خارجه و قنسولگری عشق آباد را داشته است. وقارالدوله ظاهراً همچنان علاقه‌ای مفرط به ناصرالدین شاه داشته و در شرح سفر، خاطراتی از وی ذکر می‌کند و پیوسته از کشته شدن او می‌نالد. او زنی است که توان مالی سفر به کربلا و مکه و اجازه‌ی همسر را داشته و به علاوه صاحب برادری بوده که در سفر همراهی‌اش کند. او در زمان سفر، زنی جوان و بدون فرزند بوده و برخی استعاره‌هایی که به کار می‌برد از قوه تخیل او حکایت دارد. به علاوه طبعی شوخ و حافظه خوب و دقیقی دارد و از توانایی مدیریت اقتصادی نیز برخوردار است. او در پایان سفر برای یکی از کسانی که به دیدن او آمده جزئیات مخارج سفرش را می‌نویسد و در اختیارش قرار می‌دهد.


خلاصه سفرنامه

وقارالدوله در سال 1317 قمری یعنی چهار سال پس از کشته شدن ناصرالدین شاه، عازم سفر حج می‌شود. او در ابتدای داستان نزد مظفرالدین شاه می‌رود و از او اذن سفر می‌گیرد. این سفر تقریباً دو سال به طول می‌انجامد.

همراهان او که پنج نفرند عبارتند از: برادرش آقا میرزا محمدعلی خان، زنانی به نام‌های ماهرخ و سیده خانم، مردی به نام آقا سیداحمد و یک نفر کجاوه‌کش. سفرنامه از خداحافظی با دوست و آشنا شروع می‌شود و در نهایت با بازگشت سکینه سلطان به کاخ و دیدار با آشنایان پایان می‌یابد. از جمله نکات مهم در این کتاب، شرح روزانه‌ی سفر و ثبت تاریخ و نام دقیق شهرها و دیگر اماکن استقرار کاروان است. آغاز سفر حج وقارالدوله سه شنبه ۲۶ جمادی الاولی سال ۱۳۱۷ق. و آخرین روزی که در بازگشت تاریخ‌گزاری کرده چهارشنبه ششم ذی حجه سال ۱۳۱۸ق. است. او تمامی منزل‌های مسیر را به تفصیل بیان می‌کند. وقارالدوله سعی می‌کند تمامی وقایع را به صورت روزمره ثبت کند، مگر زمانی که به دلایلی مانند بیماری، غرق شدن در حال و هوای زیارت و یا عدم وقوع اتفاقی تازه ثبت روزانه‌ی وقایع نادیده گرفته می‌شود.


شیوه نگارش

این سفرنامه به سبکی ساده نوشته شده و کلمات ناآشنای چندانی ندارد. جملات کوتاه و بدون تکلف‌اند و بیشتر به زبان محاوره‌ای گرایش دارند تا نثر منشیانه‌ی رایج در عصر ناصری. وقارالدوله زنی تیزبین است که وقایع بسیاری را از نظر گذرانده و به نگارش درآورده است؛ مسائل متنوعی همچون توجه به جغرافیای منطقه، تاریخ، سنت، آیین و مذهب مکان موردنظر، آداب و رسوم و عادات فرهنگی مردم. او حتی قیمت اجناس و نوع غذایی را که تناول شده بیان کرده است. سفرنامه روزانه و منزل به منزل نوشته شده است. به وقایع به صورت مفصل و مشروح پرداخته نشده، ولی برخی جزئیات نظیر ساعت حرکت یا رسیدن به هر منزل، قیمت‌ها و فراوانی اجناس، آب و هوا و غیره به تفصیل بیان شده است.


فهرست مطالب

این کتاب در شش فصل تنظیم شده که هر فصل به منطقه جغرافیایی مشخصی می‌پردازد: ایران، عراق، عربستان و برگشت همین مسیر. فهرست این کتاب شامل عناوین ذیل است:

روز اطراقی است

چه عرض کنم که چه دیدم

ما را شوه شوه می‌برند

از دولت پشه بند راحت خوابیدم

با برادرم خیلی مونس کرده

دلم برایت گوری می‌کند[۱]


محققین

خانم! فردا کوچ است اثری است به تحقیق رسول جعفریان و کیانوش کیائی از سفرنامه‌ی سکینه سلطان وقارالدوله که زهرا صالحی‌زاده کار ویرایش و تدوین آن را به عهده داشته است. این کتاب جلد سوم از مجموعه‌ی سفرنامه‌های قدیمی زنان است. جلدهای دیگر آن شامل چادر کردیم رفتیم تماشا و سه روز به آخر دریا است. کتاب در شش فصل تدوین شده و هر فصل به بخشی از جغرافیای این سفر می‌پردازد. در انتهای کتاب فهرست‌هایی مختص اشخاص، مکان‌ها، اصطلاحات زمان و مکان‌های مقدس به انضمام کتابنامه آمده است.کتاب دارای زیرنویس‌های مفید برای درک و شناخت بیشتر خوانندگان از شخصیت‌ها و آبادی‌های مسیر است. این کتاب توسط نشر اطراف در 1398 به چاپ رسیده است.[۳]


منابع

  1. ↑ وقارالدوله، سکینه سلطان (1398). خانم فردا کوچ است: سفرنامه سکینه سلطان (وقارالدوله). پژوهش رسول جعفریان، ویرایش و تدوین زهرا صالحی‌زاده. تهران: نشر اطراف.


پیوند به بیرون

  1. نشر اطراف


نویسنده: حکمت بروجردی

برگرفته از «https://portals.nlai.ir/zanan/index.php?title=خانم_فردا_کوچ_است&oldid=13607»