تفاوت میان نسخه‌های «ایران‌دخت تیمورتاش»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۳۱ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
ایراندخت تیمورتاش (1291- 1370) متولد کاشمر خراسان، مسلط به زبان فرانسه، سخنور، مترجم و نویسنده بود.<ref>خشایار وزیری، فخری (قویمی) (1352). ''کارنامه زنان مشهور ایران''. تهران: وزارت آموزش و پرورش. ص270.</ref>
[[پرونده:ایراندخت تیمورتاش.jpg|بندانگشتی|300x300پیکسل|ایراندخت تیمورتاش[http://www.qajarwomen.org/fa/people/2648.html]]]
[[پرونده:مقبره ایراندخت تیمورتاش.png|بندانگشتی|290x290پیکسل|مقبره ایران‌دخت تیمورتاش[https://mardomnameh.com/blog/%DA%AF%D9%88%D8%B1%D9%86%DA%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DB%8C/P1179-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%AF%DB%8C%D8%AF-%D8%A7%D8%B2-%D8%A2%D8%B1%D8%A7%D9%85%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D8%AA%DB%8C%D9%85%D9%88%D8%B1%D8%AA%D8%A7%D8%B4.html]]]
ایران‌دخت تیمورتاش (1291- 1370) نویسنده، روزنامه‌نگار، فعال سیاسی و اجتماعی بود.<ref>خشایار وزیری، فخری (قویمی) (1352). ''کارنامه زنان مشهور ایران''. تهران: وزارت آموزش و پرورش. ص270.</ref>


=== زندگینامه ===
=== زندگی‌نامه ===
ایراندخت تیمورتاش بزرگ‌ترین دختر عبدالحسین تیمورتاش، وزیر دربار مقتول رضاشاه،  و شایسته خانم ملقب به سرورالسلطنه بود. او خواهر منوچهر ، هوشنگ، مهرپور، پریچهر و نوش آفرین تیمورتاش بود. ایراندخت در [[مدرسه ناموس]] تحصیلات خود را سپری کرد و از دانش آموزان ممتاز این مدرسه بود. عمه‌اش دکتر بدری تیمورتاش پزشک فارغ‌التحصیل از بلژیک بوده و همراه با ایراندخت از پایه‌گذاران دانشگاه پزشکی مشهد بودند.  
ایران‌دخت تیمورتاش بزرگ‌ترین دختر [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86_%D8%AA%DB%8C%D9%85%D9%88%D8%B1%D8%AA%D8%A7%D8%B4#:~:text=%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86%20%D8%AA%DB%8C%D9%85%D9%88%D8%B1%D8%AA%D8%A7%D8%B4%20(%D8%B2%D8%A7%D8%AF%D9%87%20%DB%B1%DB%B2%DB%B6%DB%B0%D8%8C%20%D9%86%D8%B1%D8%AF%DB%8C%D9%86,%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D8%B3%D8%AA%20%D8%AE%D8%A7%D8%B1%D8%AC%DB%8C%20%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86%20%D8%A8%D8%A7%D8%B2%DB%8C%20%DA%A9%D8%B1%D8%AF. عبدالحسین تیمورتاش] (وزیر دربار رضا شاه که به جرم جاسوسی برای شوروی کشته شد) و شایسته خانم ملقب به سرورالسلطنه بود.[http://khaneshmagazine.com/1398/07/%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86%d8%af%d8%ae%d8%aa-%d8%aa%db%8c%d9%85%d9%88%d8%b1%d8%aa%d8%a7%d8%b4-2/] او سه برادر به نام‌های منوچهر، هوشنگ، مهرپور و دو خواهر به نام‌های پریچهر و نوش‌آفرین داشت. ایران‌دخت تحصیلات خود را در [[مدرسه ناموس]] گذراند[https://newspaper.hamshahrionline.ir/id/112320/%D8%AF%D8%B3%D8%AA-%D8%B3%DB%8C%D9%86%D9%87-%D8%B4%D8%A7%D9%87.html] و از دانش‌آموزان ممتاز این مدرسه بود. سپس به همسری یکی از اشراف تهران به نام حسینعلی قراگوزلو پسر [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%A8%D9%88%D8%A7%D9%84%D9%82%D8%A7%D8%B3%D9%85_%D9%86%D8%A7%D8%B5%D8%B1%D8%A7%D9%84%D9%85%D9%84%DA%A9 ناصرالملک نایب‌السلطنه] درآمد.<ref>فرخ‌زاد، پوران (1381). ''کارنمای زنان کارای ایران، از دیروز تا امروز''. تهران: قطره. ص234.</ref>اما در 1311 و یک ماه پیش از کشته شدن تیمورتاش، حسینعلی قراگوزلو او را طلاق داد. پس از مرگ تیمورتاش خانواده او ابتدا به خواف تبعید شدند، اما به دلیل شرایط سخت آنجا و نامه‌نگاری‌های همسر تیمورتاش، رضاخان با تبعید آنها در روستایی در کاشمر که جزء املاک تیمورتاش بود موافقت کرد، این تبعید 8 سال به طول انجامید.<ref>بهنود، مسعود (1375). ''این سه زن (اشرف پهلوی، مریم فیروز، ایران تیمورتاش)''. تهران: نشرعلم. صص265-273.</ref><ref>پ‍ی‍ش‍گ‍ی‍ر، ب‍ه‍رام‌ (1375). ''ت‍ب‍ع‍ی‍دی‍ان‌ ج‍ن‍گ‍ل‌ خ‍واف‌.'' روزنامه ک‍ار و ک‍ارگ‍ر. ۱۳ آذر ۱۳۷۵. ص‌۷.</ref>


ایران دخت تیمورتاش همسر یکی از اشراف تهران به نام حسین علی قراگوزلو پسر ناصرالملک نایب السلطنه بود.<ref>فرخ‌زاد، پوران (1381). ''کارنمای زنان کارای ایران، از دیروز تا امروز''. تهران: قطره. ص234.</ref>


پس از مرگ تیمورتاش، مأموران نظمیه خانه آنها را محاصره کردند و سرورالسلطنه، ایران، منوچهر و هوشنگ به خواف برده شدند. چندی بعد مهرپور نیز که در سوییس بود برگردانده و به جمع آنها افزون شد. یک ماه پیش از آن که تیمورتاش کشته شود حسینعلی قراگوزلو شوهر ایران، طلاقنامه او را به خانه تیمورتاش فرستاد. یک سال پس از مرگ تیمورتاش طی عریضه ای که سرورالسلطنه خطاب به رضاشاه نوشت درخواست کرد تا از خانه چسبیده به نظمیه خواف که در آن از دید و بازدید با همه محروم بودند، به جایی دیگر نقل مکان کنند. آنها به روستای جنگل ملک تیمورتاش در نزدیکی تربیت حیدریه نقل مکان کردند.<ref>بهنود، مسعود (1375). ''این سه زن (اشرف پهلوی، مریم فیروز، ایران تیمورتاش)''. تهران: نشرعلم. صص265-273.</ref>


ایران‌دخت برای پیدا کردن قاتل پدرش یعنی پزشک احمدی و انتقام گرفتن از او، راهی محل سکونت پزشک احمدی در بغداد شد و سرانجام توانست او را به کشور بازگرداند و پای میز محاکمه بکشاند.بعد از اعدام پزشک احمدی مجوز روزنامه ''سیاست ایران'' را گرفت که روزنامه‌ای به شدت ضد دیکتاتوری و ضد رضاخان بود و به افشاگری جنایات ۱۳۲۰ می‌پرداخت. او حتی برای یافتن سرلشگر محمد حسین بایرام ـ که مانند پزشک احمدی از قاتلین زندانیان بود ـ تلاش بسیار کرد، اما موفق نشد.
=== فعالیت‌های سیاسی ===
ایران‌دخت پس از آزادی از تبعید تلاش بسیاری کرد تا قاتل پدرش یعنی [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF_%D8%A7%D8%AD%D9%85%D8%AF%DB%8C_(%D9%BE%D8%B2%D8%B4%DA%A9) پزشک احمدی] را پیدا کند و انتقام پدرش را از او بگیرد. او برای این کار به بغداد رفت و توانست او را به کشور بازگرداند و پای میز محاکمه بکشاند. او حتی برای یافتن سرلشگر [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D8%AD%D9%85%D8%AF%D8%AD%D8%B3%DB%8C%D9%86_%D8%A2%DB%8C%D8%B1%D9%85 محمدحسین بایرام] ـ که مانند پزشک احمدی از قاتلین زندانیان بود ـ کوشش کرد، اما موفق نشد. بعد از اعدام پزشک احمدی، ایران‌دخت در سال 1321 به سردبیری روزنامه رستاخیز ''ایران''[https://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=3832308&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author] که مؤسس آن برادرش مهرپور بود درآمد.<ref>کیهانی، معصومه (1371). نگاهی به مطبوعات زنان در ایران (از 1328 قمری تا 1371 شمسی). هنر و معماری''. نشریه کلک''. دی 1371. شماره 34. </ref>این روزنامه که رویکردی چپ داشت تا سال 1324 انتشار می‌یافت، هرچند در این مدت چندین بار توقیف شد. بخشی از این روزنامه اختصاص به مسائل زنان داشت.[https://newspaper.hamshahrionline.ir/id/112320/%D8%AF%D8%B3%D8%AA-%D8%B3%DB%8C%D9%86%D9%87-%D8%B4%D8%A7%D9%87.html]


موضوع رساله دکتری او، مکتب نوافلاطونی و تصوف مولانا جلال‌الدین محمد بلخی رومی بود. همچنین، او از مدرسه عالی روزنامه‌نگاری فرانسه و مؤسسه اقتصادی و سیاسی مخصوص کشورهای جهان سوم موفق به اخذ مدرک شده بود.


او که از نخستین زنان علاقمند به فرهنگ و ادبیات جدید بود، در امور اجتماعی مربوط به حقوق زنان مشارکت داشت و در نشریات شعر و داستان می نوشت. از جمله در 1309 رمان اجتماعی ـ اخلاقی ''دختره تیره بخت و جوان بلهوس'' را به عنوان یک داستان عجیب برای عبرت خانم ها منتشر کرد. او از 1340 مقیم پاریس شد و از دانشگاه سوربن در رشته فلسفه دکترا گرفت.<ref>میرعابدینی، حسن (1386). ''فرهنگ داستان نویسان ایران از آغاز تا امروز''. تهران: چشمه. ص83.</ref>


او پیش از سفر به فرانسه، برای اندک ‌زمانی، رئیس اداره حمایت مادران و کودکان در وزارت کار بود. ایراندخت پیش از عزیمت به فرانسه، برای 5 سال در تهران، روزنامه سیاسی ـ اجتماعی ''رستاخیز ایران'' را که مشی سوسیالیستی داشت اداره می‌کرد. ایران‌دخت طبع شعر داشت و برای مجله ''آینده'' مطلب می‌نوشت. او در اردیبهشت 1339، در مطلبِ به مناسبت 17دی و آزادی زنان در مجله ''آینده'' دریافت‌هایش را از کتاب ''سفر دراز روز در شب'' اثر یوجین اونیل با مخاطب در میان گذاشت و در ادامه وضع اجتماعی زن ایرانی را در پرتو تحولات پدیده ‌آمده از پس واقعه 17دی بررسی کرد.  
=== فعالیت‌های فرهنگی ===
او که از نخستین زنان علاقمند به فرهنگ و ادبیات جدید بود، در امور اجتماعی مربوط به حقوق زنان مشارکت داشت و در نشریات شعر و داستان می‌نوشت. او رمان ''دختر تیره‌بخت و جوان بوالهوس'' را در سال ۱۳۰۹ نوشت. این رمان نصیحت‌نامه‌ای برای دختران جوان ساده‌دل است که فریب مردهای هوسباز را می‌خورند. در طول رمان، نویسنده در هر بزنگاهی به میان داستان آمده و شروع به پند و نصیحت می‌کند. ایران‌دخت هم مانند بسیاری دیگر از نویسندگان آن ‌زمان برای باورپذیری داستان خود، آن را واقعی خوانده و اتفاقی می‌شمرد که در همسایگی نویسنده رخ داده است. این تنها رمانی است که ایران‌دخت نوشته است.[http://khaneshmagazine.com/1398/07/%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86%d8%af%d8%ae%d8%aa-%d8%aa%db%8c%d9%85%d9%88%d8%b1%d8%aa%d8%a7%d8%b4-2/] او همچنین طبع شعر داشت و برای مجله ''آینده نیز'' مطلب می‌نوشت. او در اردیبهشت 1339، در مطلبی به مناسبت 17دی و آزادی زنان در مجله ''آینده''[http://ensani.ir/fa/article/author/129942] دریافت‌هایش را از کتاب ''سفر روز طولانی به دل شب'' اثر یوجین اونیل با مخاطب در میان گذاشت و در ادامه وضع اجتماعی زن ایرانی را در پرتو تحولات پدیده ‌آمده از پس واقعه 17 دی بررسی کرد.[https://newspaper.hamshahrionline.ir/id/112320/%D8%AF%D8%B3%D8%AA-%D8%B3%DB%8C%D9%86%D9%87-%D8%B4%D8%A7%D9%87.html]


=== فعالیتهای فرهنگی ===


==== نویسندگی ====
=== در پاریس ===
ایراندخت رمان ''دختر تیره‌بخت و جوان بوالهوس'' را در سال ۱۳۰۹ نوشت، یعنی زمانی که ۱۴ سال بیش نداشت و هنوز محصل بود. این رمان همان‌گونه که از نامش پیداست، بیشتر نصیحت‌نامه‌ای برای دختران جوان ساده‌دل است که فریب مردهای هوسباز را می‌خورند. در طول رمان، نویسنده در هر بزنگاهی به میان داستان آمده و شروع به پند و نصیحت می‌کند. ایراندخت هم مانند بسیاری دیگر از نویسندگان آن ‌زمان برای باورپذیری داستان خود، آن را واقعی خوانده و اتفاقی می‌شمرد که در همسایگی نویسنده رخ داده است. ایراندخت پس از آن دیگر رمانی ننوشت.  
ایران‌دخت از 1340 در پاریس اقامت کرد و از دانشگاه سوربن در رشته فلسفه دکترا گرفت.<ref name=":0">میرعابدینی، حسن (1386). ''فرهنگ داستان‌نویسان ایران از آغاز تا امروز''. تهران: چشمه. ص83.</ref>موضوع رساله دکتری او، مکتب نوافلاطونی و تصوف [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%85%D9%88%D9%84%D9%88%DB%8C مولانا جلال‌الدین محمد بلخی رومی] بود. همچنین، او از مدرسه عالی روزنامه‌نگاری فرانسه و نیز مؤسسه اقتصادی و سیاسی مخصوص کشورهای جهان سوم موفق به اخذ مدرک شده بود. ایران‌دخت به مدت 6 سال وابسته مطبوعاتی سفارت ایران در فرانسه بود. او برخی مطالبش را با نام ایران‌دخت منتشر کرده است.<ref name=":0" /> او پس از انقلاب اسلامی دوباره به ایران بازگشت، اما پس از مدت کوتاهی ایران را برای همیشه ترک کرد و به پاریس بازگشت. سرانجام ایران‌دخت تیمورتاش در سال 1370 درگذشت و در پاریس به خاک سپرده شد.[https://mardomnameh.com/blog/%DA%AF%D9%88%D8%B1%D9%86%DA%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DB%8C/P1179-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%AF%DB%8C%D8%AF-%D8%A7%D8%B2-%D8%A2%D8%B1%D8%A7%D9%85%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D8%AA%DB%8C%D9%85%D9%88%D8%B1%D8%AA%D8%A7%D8%B4.html]


==== روزنامه نگاری ====
او به مدت 6 سال وابسته مطبوعاتی سفارت ایران در فرانسه بود و بقیه عمر را به تحقیق آزاد گذراند و به دلیل فعالیت های فرهنگی خود از دولت فرانسه نشان لژیون دونور گرفت. برخی مطالبش را با نام ایراندخت منتشر کرده است. از این نام امینه پاکروان (1269ـ 1337) نویسنده فرانسوی زبان ایرانی نیز استفاده کرده است.<ref>میرعابدینی، حسن (1386). ''فرهنگ داستان نویسان ایران از آغاز تا امروز''. تهران: چشمه. ص83.</ref>


پس از رفتن به پاریس در سال ۱۳۵۵ محمدرضا پهلوی او را به سمت وابسته فرهنگی و مطبوعاتی سفارت ایران در فرانسه منصوب کرد.
=== مفاخر ===
دولت فرانسه به دلیل فعالیت‌های فرهنگی ایران‌دخت تیمورتاش به او نشان لژیون دونور اعطا کرد.


ایراندخت پس از انقلاب دوباره به ایران بازگشت، اما پس از مدت کوتاهی ایران را برای همیشه ترک کرد.


== منابع ==
== منابع ==
<references />
<references />


== پیوند به بیرون ==
== پیوند به بیرون ==
# [http://www.qajarwomen.org/fa/people/2648.html دنیای زنان در عصر قاجار]
#[https://mardomnameh.com/blog/%DA%AF%D9%88%D8%B1%D9%86%DA%AF%D8%A7%D8%B1%DB%8C-%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%DB%8C/P1179-%D8%A8%D8%A7%D8%B2%D8%AF%DB%8C%D8%AF-%D8%A7%D8%B2-%D8%A2%D8%B1%D8%A7%D9%85%DA%AF%D8%A7%D9%87-%D8%AE%D8%A7%D9%86%D9%88%D8%A7%D8%AF%DA%AF%DB%8C-%D8%AA%DB%8C%D9%85%D9%88%D8%B1%D8%AA%D8%A7%D8%B4.html مردم‌نامه]
#[http://khaneshmagazine.com/1398/07/%d8%a7%db%8c%d8%b1%d8%a7%d9%86%d8%af%d8%ae%d8%aa-%d8%aa%db%8c%d9%85%d9%88%d8%b1%d8%aa%d8%a7%d8%b4-2/ خوانش]
#[https://newspaper.hamshahrionline.ir/id/112320/%D8%AF%D8%B3%D8%AA-%D8%B3%DB%8C%D9%86%D9%87-%D8%B4%D8%A7%D9%87.html روزنامه همشهری]
#[https://opac.nlai.ir/opac-prod/search/bibliographicAdvancedSearch.do?command=NEW_SEARCH&classType=0&pageStatus=1 سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران]
#[http://ensani.ir/fa/article/author/129942 پرتال جامع علوم انسانی]
== نگارخانه ==
<gallery>
پرونده:ایراندخت تیمورتاش و همسرش.jpg|ایران‌دخت تیمورتاش به همراه همسرش حسین علی قراگوزلو
پرونده:شناسنامه عبدالحسین تیمورتاش.jpg|شناسنامه عبدالحسین تیمورتاش
پرونده:نامه های درخواست انتقال خانواده تیمورتاش.png|درخواست نخست وزیر وقت جهت انتقال خانواده تیمورتاش به کاشمر
پرونده:نامه های درخواست انتقال خانواده تیمورتاش1.png|نامه رئیس دفتر مخصوص شاهنشاهی در خصوص رد تقاضای هوشنگ تیمورتاش برای اقامت خانواده وی در نیشابور توسط رضا شاه
پرونده:نامه های درخواست انتقال خانواده تیمورتاش2.jpg|نامه رئیس دفتر مخصوص شاهنشاهی در خصوص موافقت رضا شاه برای اقامت خانواده تیمورتاش در کاشمر
</gallery>نویسنده: هانیه قهرمانی
[[رده:زنان روزنامه نگار]]
[[رده:زنان فعال سیاسی]]
[[رده:زنان فعال فرهنگی]]
[[رده:نویسندگان زن]]

نسخهٔ کنونی تا ‏۵ ژوئیهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۵۷

ایراندخت تیمورتاش[۱]
مقبره ایران‌دخت تیمورتاش[۲]

ایران‌دخت تیمورتاش (1291- 1370) نویسنده، روزنامه‌نگار، فعال سیاسی و اجتماعی بود.[۱]

زندگی‌نامه

ایران‌دخت تیمورتاش بزرگ‌ترین دختر عبدالحسین تیمورتاش (وزیر دربار رضا شاه که به جرم جاسوسی برای شوروی کشته شد) و شایسته خانم ملقب به سرورالسلطنه بود.[۳] او سه برادر به نام‌های منوچهر، هوشنگ، مهرپور و دو خواهر به نام‌های پریچهر و نوش‌آفرین داشت. ایران‌دخت تحصیلات خود را در مدرسه ناموس گذراند[۴] و از دانش‌آموزان ممتاز این مدرسه بود. سپس به همسری یکی از اشراف تهران به نام حسینعلی قراگوزلو پسر ناصرالملک نایب‌السلطنه درآمد.[۲]اما در 1311 و یک ماه پیش از کشته شدن تیمورتاش، حسینعلی قراگوزلو او را طلاق داد. پس از مرگ تیمورتاش خانواده او ابتدا به خواف تبعید شدند، اما به دلیل شرایط سخت آنجا و نامه‌نگاری‌های همسر تیمورتاش، رضاخان با تبعید آنها در روستایی در کاشمر که جزء املاک تیمورتاش بود موافقت کرد، این تبعید 8 سال به طول انجامید.[۳][۴]


فعالیت‌های سیاسی

ایران‌دخت پس از آزادی از تبعید تلاش بسیاری کرد تا قاتل پدرش یعنی پزشک احمدی را پیدا کند و انتقام پدرش را از او بگیرد. او برای این کار به بغداد رفت و توانست او را به کشور بازگرداند و پای میز محاکمه بکشاند. او حتی برای یافتن سرلشگر محمدحسین بایرام ـ که مانند پزشک احمدی از قاتلین زندانیان بود ـ کوشش کرد، اما موفق نشد. بعد از اعدام پزشک احمدی، ایران‌دخت در سال 1321 به سردبیری روزنامه رستاخیز ایران[۵] که مؤسس آن برادرش مهرپور بود درآمد.[۵]این روزنامه که رویکردی چپ داشت تا سال 1324 انتشار می‌یافت، هرچند در این مدت چندین بار توقیف شد. بخشی از این روزنامه اختصاص به مسائل زنان داشت.[۶]


فعالیت‌های فرهنگی

او که از نخستین زنان علاقمند به فرهنگ و ادبیات جدید بود، در امور اجتماعی مربوط به حقوق زنان مشارکت داشت و در نشریات شعر و داستان می‌نوشت. او رمان دختر تیره‌بخت و جوان بوالهوس را در سال ۱۳۰۹ نوشت. این رمان نصیحت‌نامه‌ای برای دختران جوان ساده‌دل است که فریب مردهای هوسباز را می‌خورند. در طول رمان، نویسنده در هر بزنگاهی به میان داستان آمده و شروع به پند و نصیحت می‌کند. ایران‌دخت هم مانند بسیاری دیگر از نویسندگان آن ‌زمان برای باورپذیری داستان خود، آن را واقعی خوانده و اتفاقی می‌شمرد که در همسایگی نویسنده رخ داده است. این تنها رمانی است که ایران‌دخت نوشته است.[۷] او همچنین طبع شعر داشت و برای مجله آینده نیز مطلب می‌نوشت. او در اردیبهشت 1339، در مطلبی به مناسبت 17دی و آزادی زنان در مجله آینده[۸] دریافت‌هایش را از کتاب سفر روز طولانی به دل شب اثر یوجین اونیل با مخاطب در میان گذاشت و در ادامه وضع اجتماعی زن ایرانی را در پرتو تحولات پدیده ‌آمده از پس واقعه 17 دی بررسی کرد.[۹]


در پاریس

ایران‌دخت از 1340 در پاریس اقامت کرد و از دانشگاه سوربن در رشته فلسفه دکترا گرفت.[۶]موضوع رساله دکتری او، مکتب نوافلاطونی و تصوف مولانا جلال‌الدین محمد بلخی رومی بود. همچنین، او از مدرسه عالی روزنامه‌نگاری فرانسه و نیز مؤسسه اقتصادی و سیاسی مخصوص کشورهای جهان سوم موفق به اخذ مدرک شده بود. ایران‌دخت به مدت 6 سال وابسته مطبوعاتی سفارت ایران در فرانسه بود. او برخی مطالبش را با نام ایران‌دخت منتشر کرده است.[۶] او پس از انقلاب اسلامی دوباره به ایران بازگشت، اما پس از مدت کوتاهی ایران را برای همیشه ترک کرد و به پاریس بازگشت. سرانجام ایران‌دخت تیمورتاش در سال 1370 درگذشت و در پاریس به خاک سپرده شد.[۱۰]


مفاخر

دولت فرانسه به دلیل فعالیت‌های فرهنگی ایران‌دخت تیمورتاش به او نشان لژیون دونور اعطا کرد.


منابع

  1. ↑ خشایار وزیری، فخری (قویمی) (1352). کارنامه زنان مشهور ایران. تهران: وزارت آموزش و پرورش. ص270.
  2. ↑ فرخ‌زاد، پوران (1381). کارنمای زنان کارای ایران، از دیروز تا امروز. تهران: قطره. ص234.
  3. ↑ بهنود، مسعود (1375). این سه زن (اشرف پهلوی، مریم فیروز، ایران تیمورتاش). تهران: نشرعلم. صص265-273.
  4. ↑ پ‍ی‍ش‍گ‍ی‍ر، ب‍ه‍رام‌ (1375). ت‍ب‍ع‍ی‍دی‍ان‌ ج‍ن‍گ‍ل‌ خ‍واف‌. روزنامه ک‍ار و ک‍ارگ‍ر. ۱۳ آذر ۱۳۷۵. ص‌۷.
  5. ↑ کیهانی، معصومه (1371). نگاهی به مطبوعات زنان در ایران (از 1328 قمری تا 1371 شمسی). هنر و معماری. نشریه کلک. دی 1371. شماره 34.
  6. ↑ ۶٫۰ ۶٫۱ میرعابدینی، حسن (1386). فرهنگ داستان‌نویسان ایران از آغاز تا امروز. تهران: چشمه. ص83.


پیوند به بیرون

  1. دنیای زنان در عصر قاجار
  2. مردم‌نامه
  3. خوانش
  4. روزنامه همشهری
  5. سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران
  6. پرتال جامع علوم انسانی


نگارخانه

  • ایران‌دخت تیمورتاش به همراه همسرش حسین علی قراگوزلو

  • شناسنامه عبدالحسین تیمورتاش

  • درخواست نخست وزیر وقت جهت انتقال خانواده تیمورتاش به کاشمر

  • نامه رئیس دفتر مخصوص شاهنشاهی در خصوص رد تقاضای هوشنگ تیمورتاش برای اقامت خانواده وی در نیشابور توسط رضا شاه

  • نامه رئیس دفتر مخصوص شاهنشاهی در خصوص موافقت رضا شاه برای اقامت خانواده تیمورتاش در کاشمر

نویسنده: هانیه قهرمانی

برگرفته از «https://portals.nlai.ir/zanan/index.php?title=ایران‌دخت_تیمورتاش&oldid=13589»