تفاوت میان نسخه‌های «عالم نسوان»

از دانشنامه الکترونیکی زنان
پرش به ناوبری پرش به جستجو
 
(۲۷ نسخه‌ٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده)
سطر ۱: سطر ۱:
عالم نسوان نام نشریه ای مربوط به زنان ایران به صاحب امتیازی خانم [[نوابه صفوی]] است که از سال ۱۲۹۹ش تا 1314 در تهران منتشر می شد.
[[پرونده:نشریه عالم نسوان.jpg|بندانگشتی|نشریه عالم نسوان، شماره 2، سال 6، سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران|جایگزین=|350x350پیکسل]]عالم نسوان نام نشریه‌‎ای مربوط به زنان ایران به صاحب امتیازی [[نوابه صفوی]] بود که از سال ۱۲۹۹ش تا آبان 1311 به مدت دوازده سال در تهران منتشر می‌شد.{{TOClimit}}
 
{{TOClimit}}[[پرونده:نشریه عالم نسوان.jpg|بندانگشتی|نشریه عالم نسوان، شماره 2، سال 6]]<br />
===تاریخچه===
===تاریخچه===
نشریه عالم نسوان پنجمین روزنامه مربوط به زنان ایران است که به صاحب امتیازی خانم [[نوابه صفوی]] از سال 1299 (1338ق.)  تا 1314 ش.در تهران منتشر میشد. این نشریه یکی از فعالیتهای جمعيت فارغ‌التحصيلان مدرسه عالی اناثيه آمريكايی ايران (بيت ئيل) بود. این مدرسۀ دخترانه را مبلغان مسیحی آمریکایی در دوران سلطنت ناصرالدین شاه تأسیس کرده بودند و تحصیل تمامی دختران مسیحی، یهودی، زرتشتی و مسلمان در آن آزاد بود؛ ولی پس از انقلاب مشروطه حضور دختران مسلمان در این مدرسه بیش از پیش افزایش یافت. این مجله اولين نشريه‌ای است كه در ايران تحت نظارت هيأت تحريريه اداره می شد.[https://sana.nlai.ir/handle/123456789/11407] اين مجله 15 سال متوالی منتشر شد و بيشتر مقالات آن را فارغ‌التحصيلان مدرسه بيت ئيل ‌می نوشتند.<ref name=":2" />
نشریه عالم نسوان پنجمین روزنامه مربوط به زنان ایران بود که به صاحب امتیازی [[نوابه صفوی]] از مهر سال 1299 ش. تا آبان 1311 در تهران منتشر می‌شد. اين نشریه 12 سال متوالی منتشر شد و بيشتر مقالات آن را فارغ‌التحصيلان مدرسه بيت ئيل ‌می‌نوشتند.<ref name=":2">خدری‌زاده، علی اکبر (1398). ''مسائل زنان در دهه نخست عصر رضاشاه بر پایه مقالات دو نشریه زنان''. گنجینه اسناد، سال 29، دفتر اول، بهار، شماره پیاپی 113. ص98.</ref>


مجلۀ عالم نسوان که از آغاز تحول فکری زنان ایران به وجود آمد گرچه نقشی مؤثر در تحولات آزادی بانوان نداشت، ولی چون به مدت طولانی منتشر میشد، میتوان آن را از نشریات مؤثر در پیشرفت بانوان ایرانی دانست. <ref name=":2">خدری زاده، علی اکبر(1398). ''مسائل زنان در دهۀ نخست عصر رضاشاه برپایۀ مقالات دو نشریۀ زنان''. گنجینۀ اسناد، سال 29 ،دفتر اول، بهار ،شماره پیاپی 113.</ref>
این نشریه هر دو ماه یک بار در 38 صفحه به قطع خشتی کوچک منتشر می‌شد.هزینه اشتراک سالانه آن در تهران ده قران و در خارج از تهران 12 قران و تک شماره دو قران بود.عالم نسوان آخرین شماره خود را در آبان 1311ش. منتشر کرد و پس از آن به دلیل نامعلومی تعطیل شد.
 
این نشریه هر دو ماه یک بار در 38 صفحه به قطع خشتی کوچک منتشر می شد. هزینه اشتراک سالانه آن در مرکز ده قران و در خارج از مرکز 12 قران و تک شماره دو قران بود. از شماره اول سال سیزدهم به دلیل گرانی کاغذ هزینه اشتراک به 14 قران افزایش یافت.<ref name=":0">ببران، صدیقه (1381). نشریات ویژه زنان: سیر تاریخی نشریات زنان در ایران معاصر. تهران: روشنگران و مطالعات زنان.</ref>


=== نویسندگان ===
عالم نسوان توسط جمعيت فارغ‌التحصيلان مدرسه عالی اناثيه آمريكايی ايران (بيت ئيل) منتشر می‌شد. این مدرسه دخترانه را مبلغان مسیحی آمریکایی در دوران سلطنت ناصرالدین شاه تأسیس کرده بودند و تحصیل تمامی دختران مسیحی، یهودی، زرتشتی و مسلمان در آن آزاد بود؛ ولی پس از انقلاب مشروطه حضور دختران مسلمان در این مدرسه بیش از پیش افزایش یافت. عالم نسوان اولين نشريه‌ای بود كه در ايران تحت نظارت هيأت تحريريه اداره می‌شد.[https://sana.nlai.ir/handle/123456789/11407]طیبه میردامادی، اشرف نبوی، [[هما محمودی]]، معصومه فیلی، فرخنده سمیعی و چند تن دیگر هیئت تحریریه عالم نسوان را تشکیل می‌دادند و مدیر داخلی آن عباس آریان‌پور کاشانی بود.<ref name=":3">ع‍اب‍دی‍ن‍ی‌، ح‍س‍ن‌ (1401). د''ختران شهرزاد: زنان نویسنده‌ ایرانی''. ویراستار احمد سمیعی ‌گیلانی. تهران: نشر چشمه. ص46.</ref> همچنین برخی از داستان‌های نشریه به قلم [[بدرالملوک بامداد]] نوشته می‌شد<ref>ع‍اب‍دی‍ن‍ی‌، ح‍س‍ن‌ (1401). د''ختران شهرزاد: زنان نویسنده‌ ایرانی''. ویراستار احمد سمیعی ‌گیلانی. تهران: نشر چشمه. ص67.</ref>. <br />
[[پرونده:عالم نسوان 1.jpg|بندانگشتی|نامه سید ضیاءالدین طباطبایی به حکومت نظامی تهران مبنی بر اقدام برای مجوز نشریه عالم نسوان،<ref name=":1">سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، سند شماره 293/5763.</ref> سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران|جایگزین=|450x450پیکسل]]
===اجازه انتشار===
===اجازه انتشار===
مجلۀ عالم نسوان در نخستین روزهای پس از کودتای سوم اسفند 1299 از دولت سیدضیاءالدین تقاضای انتشار کرد. در تاریخ 1299 ش./1339 ق. با نامۀ سیدضیاءالدین طباطبایی به حکومتِ نظامی تهران این مجله اجازۀ انتشار یافت. در این نامه آمده است:  
مجله عالم نسوان در نخستین روزهای پس از کودتای سوم اسفند 1299 از دولت سیدضیاءالدین تقاضای انتشار کرد. در تاریخ 1299 ش. با نامه سیدضیاءالدین طباطبایی به حکومتِ نظامی تهران این مجله اجازه انتشار یافت. در این نامه آمده است: <blockquote>مدرسه اناثیه امریکائی به موجب شرحی تقاضای طبع و توزیع مجله عالم نسوان را نموده‌اند. چون این مجله به هیچوجه دارای مسائل سیاسی نخواهد بود [ناخوانا] نمائید اجازه طبع و نشر مجله مزبور داده شود.<ref name=":1" /></blockquote><br />متعاقب آن ایالت و بلدیه تهران در نامه مورخ 18 حوت 1299ش خطاب به مدرسه اناثیه آمریکایی اعلام داشت:<blockquote>حسب الامر [ناخوانا] حضرت اشرف اعظم آقای رئیس الوزرا دامت عظمته طبع و نشر مجله نسوان آزاد خواهد بود. به وزارت جلیله معارف و اوقاف نیز توصیه شد که از طبع و نشر مجله ممانعت ننماید.<ref name=":1" /></blockquote>
[[پرونده:عالم نسوان 1.jpg|بندانگشتی|نامه سید ضیاءالدین طباطبایی به حکومت نظامی تهران مبنی بر اقدام برای مجوز نشریه عالم نسوان. <ref name=":1">سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، سند شماره 293/5763</ref>]]
<blockquote>مدرسۀ اناثیۀ امریکائی به موجب شرحی تقاضای طبع و توزیع مجلۀ عالم نسوان را نموده اند. چون این مجله به هیچوجه دارای مسائل سیاسی نخواهد بود غدغن نمائید اجازه طبع و نشر مجلۀ مزبور داده شود.<ref name=":1" /></blockquote>متعاقب آن ایالت و بلدیۀ تهران در نامۀ مورخ 18حوت1299ش خطاب به مدرسۀ اناثیۀ آمریکایی اعلام داشت:  


علاوه بر آن در بخشی از نامه ایالت و بلدیه تهران خطاب به وزارت معارف و اوقاف درباره انتشار عالم نسوان چنین آمده است: <blockquote>سواد دستخط نمره 12166 ریاست وزراء عظام دامت عظمته در خصوص طبع و نشر مجله نسوان [ناخوانا] تقدیم می‌گردد. [ناخوانا] فرمایید در طبع و نشر مجله مزبور ممانعت ننمایند.<ref name=":1" /></blockquote>


حسب الامر [ناخوانا]حضرت اشرف اعظم آقای رئیس الوزرا دامت عظمه طبع و نشر مجلۀ نسوان آزاد خواهد بود. به وزارت جلیلۀ معارف و اوقاف نیز توصیه شد که از طبع و نشر مجله ممانعت ننماید.<ref name=":1" />
===موضوع===
 
مطالب و مقالات عالم نسوان در حوزه بهداشت، نگهداری و تربيت اطفال، خانه داری، مد، اخبار پیشرفت زنان و خدمات آنان در ایران و کشورهای دیگر، مقالات ادبی و آثار منظوم و منثور زنان ایرانی قرار داشت.<ref name=":0">ببران، صدیقه (1381). ''نشریات ویژه زنان: سیر تاریخی نشریات زنان در ایران معاصر''. تهران: روشنگران و مطالعات زنان. ص62.</ref> گسترش آموزش رسمی دختران، مبارزه با موانع حضور زنان در عرصه های اجتماعی و نکوهش جهل و خرافات رایج از دیگر موضوعات مقالات این نشریه بود. برای مثال بدرالملوک بامداد در داستان دو قسمتی ''یک تصادف مفید''، علت بزه‌کاری جوانان را نداشتن مادران تحصیل کرده می‌دانست و مردان را از عوامل اصلی عقب‌ماندگی زنان معرفی می‌کرد. روی جلد اغلب شماره‌ها اشعاری در ستایش از منزلت زنان یا بیداری و برانگیختن غیرت آنان آمده بود.<ref name=":3" />  
علاوه بر آن در بخشی از نامۀ ایالت و بلدیۀ تهران خطاب به وزارت معارف و اوقاف دربارۀ انتشار عالم نسوان چنین آمده است: <blockquote>سواد دستخط نمرۀ 12166ریاست وزراء عظام دامت عظمته درخصوص طبع و نشر مجلۀ نسوان لفًا تقدیم میگردد. غدغن فرمایید در طبع و نشر مجلۀ مزبور ممانعت ننمایند.<ref name=":1" /></blockquote>


===موضوع===
مطالب و مقالات عالم نسوان به شش حوزه موضوعی «صحيه»، «دستور پرستاری و تربيت اطفال»، «اداره امور بيتی»، «مدل‌های لباس زنانه»، «اخبار ترقی نسوان و خدمات آنان در كل جهان و خصوصاً ايران» و «مقالات ادبی و آثار منظوم و منثور محترمات اديبه ايرانی» تقسیم بندی می شدند.<ref name=":0" /> در نخستين شماره آن یعنی ميزان 1299(ذی الحجه 1338ق.)


مجلۀ عالم نسوان در همان آغاز خود را اینچنین معرفی کرد: <blockquote>غرض از تأسیس عالم نسوان تعاون در تعالی و ترقی نسوان و تشویق آنان به خدمت به وطن و خانواده و حسن ادارۀ امور تربیتی میباشد..مجلۀ عالم نسوان هر دو ماه یک نمره طبع و توزیع میشود. ابداً قصد انتشار اخبار سیاسی که در روزنامههای یومیه خوانده میشود نداشته؛ فقط مطالبی را که برای زنان ایران نهایت لزوم و اهمیت را دارد موردبحث قرار خواهد داد.<ref>عالم نسوان، سال 1 ،شمارۀ 1 ،مهر 1299 ،ص2.</ref></blockquote>این نشریه به شدت سیاست غیرسیاسی بودن را تعقیب میکرد و شاید به همین دلیل توانست برای مدت طولانی بدون توقیف انتشار یابد.
عالم نسوان به شدت سیاست غیرسیاسی بودن را تعقیب می‌کرد و شاید به همین دلیل توانست برای مدت طولانی بدون توقیف انتشار یابد. در یکی از شماره های عالم نسوان چنین نوشته شده:<blockquote>ما را عقیده بر آن است که عوض آنکه همّ خود را صرف سیاست بی‌معنی نماییم، بهتر است که سیاه روزگاری خود را اصلاح کنیم و به هر نحوی که ممکن است درصدد ترویج علوم، ایجاد مؤسسات علمی و تشکیل محافل و مجالس اخلاقی و ادبی برای رفع نواقص نسوان، تحصیل حقوق و اختیارات آنان، تحصیل آزادی برای تعلیم و تربیت آنان برآییم تا شاید بشود خوشبختی برای نسوان بدبخت این سرزمین فراهم آوریم.<ref>عالم نسوان، سال 5، شماره 1، مهر 1303، ص4.</ref></blockquote>


ما را عقیده برآن است که عوض آنکه همّ خود را صرف سیاست بی معنی نماییم، بهتر است که سیاه روزگاری خود را اصلاح کنیم و به هر نحوی که ممکن است درصدد ترویج علوم، ایجاد مؤسسات علمی و تشکیل محافل و مجالس اخلاقی و ادبی برای رفع نواقص نسوان، تحصیل حقوق و اختیارات آنان، تحصیل آزادی برای تعلیم وتربیت آنان برآییم تا شاید بشود خوشبختی برای نسوان بدبخت این سرزمین فراهم آوریم.<ref>عالم نسوان، سال 5 ،شمارۀ 1 ،مهر 1303 ،ص4.</ref>
عالم نسوان تغییر و تحول زن و مشارکت او در زندگانی اجتماعی را بر هر امر دیگری مقدم می‌دانست. این نشریه جهل و نادانی زنان را امری ناپسند می‌شمرد و باور داشت زنان در رفتاری که با آنها می‌شد مقصرند. به علاوه اعتقاد زنان به خرافات را که ناشی از جهل و نادانی آنان بود سبب تخفیف و تحقیر زنان از سوی مردان می‌شد. خانواده یکی از مهمترین موضوعات مورد توجه نویسندگان عالم نسوان بود. این نشریه حیاتی‌ترین مسائل زندگی خانوادگی را کودک همسری، ازدواج موقت ([[متعه]])، تعدد زوجات، بیماری‌های آمیزشی و سایر تهدیدات علیه زنان می‌دانست.<ref>خدری‌زاده، علی اکبر (1398). ''مسائل زنان در دهه نخست عصر رضاشاه بر پایه مقالات دو نشریه زنان''. گنجینه اسناد، سال 29، دفتر اول، بهار، شماره پیاپی 113. ص102.</ref>نشریه عالم نسوان را به علت آن که مدتی طولانی منتشر میشد می‌توان از نشریات مؤثر در پیشرفت زنان ایرانی دانست.


ازنظر عالم نسوان تغییروتحول زن و مشارکت او در زندگانی اجتماعی بر هر امر دیگری مقدم است. این نشریه جل و نادانی زنان را امری ناپسند شمرده و خود زنان را در رفتاری که با آنها میشود مقصر می دانست. اعتقاد زنان به خرافات را که از پیامدهای جهل و نادانی آنان است سبب تخیف و تحقیر زنان از سوی مردان می انگاشت:<blockquote>....مردان پیوسته پست ترین جایگاه و مقام و حقیرترین موقع را در معیشت فردی و اجتماعی خویش نصیب ما می سازند<ref>عالم نسوان، سال 5 ،شمارۀ 3 ،شهریور 1304 ،صص 25-27</ref></blockquote>از نظر این نشریه مادری می توانست فرزندان شایسته ای تربیت کند که خود از آموزش کافی بهره مند باشد:<blockquote>... تا اصول موهومات منهدم و زنان این سرزمین عالِم نشوند هر سعی که در ترقی وطن کنند  مانند خانه ایست که بنیان آن را بر گِل گذارند.<ref>عالم نسوان، سال 5 ،شمارۀ 3 ،شهریور 1304 ،صص 25-27.</ref></blockquote>خانواده یکی از مهمترین موضوعات موردتوجه نویسندگان عالم نسوان بود. این نشریه حیاتیترین مسائل زندگی خانوادگی را ازدواج دختران خردسال، نکاح موقت )صیغه(، چندزنی، امراض مقاربتی )بیماریهای آمیزشی(، و سایر تهدیدات علیه زنان می دانست.<ref name=":2" />


===منابع===
<br />
==منابع==
[[رده:زنان - نشریات ادواری]]
[[رده:زنان - نشریات ادواری]]
[[رده:نشریات زنان]]
[[رده:نشریات زنان]]
<references />
<references /><br />


===نگارخانه===
==پیوند به بیرون==
 
#[https://sana.nlai.ir/handle/123456789/11407 سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران]
 
 
==نگارخانه==
<gallery>
<gallery>
پرونده:عالم نسوان 3.jpg|نامه بلدیه تهران به مدرسه دخترانه در خصوص اجازه نشر نشریه عالم نسوان
پرونده:عالم نسوان 3.jpg|نامه بلدیه تهران به مدرسه دخترانه در خصوص اجازه نشر نشریه عالم نسوان، سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران
پرونده:عالم نسوان مچوز 3.JPG|مجوزعالم نسوان
پرونده:عالم نسوان مچوز 3.JPG|مجوز عالم نسوان، سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران
</gallery>
</gallery>
نویسنده: حکمت بروجردی

نسخهٔ کنونی تا ‏۱۲ ژوئن ۲۰۲۳، ساعت ۱۲:۰۲

نشریه عالم نسوان، شماره 2، سال 6، سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران

عالم نسوان نام نشریه‌‎ای مربوط به زنان ایران به صاحب امتیازی نوابه صفوی بود که از سال ۱۲۹۹ش تا آبان 1311 به مدت دوازده سال در تهران منتشر می‌شد.

تاریخچه

نشریه عالم نسوان پنجمین روزنامه مربوط به زنان ایران بود که به صاحب امتیازی نوابه صفوی از مهر سال 1299 ش. تا آبان 1311 در تهران منتشر می‌شد. اين نشریه 12 سال متوالی منتشر شد و بيشتر مقالات آن را فارغ‌التحصيلان مدرسه بيت ئيل ‌می‌نوشتند.[۱]

این نشریه هر دو ماه یک بار در 38 صفحه به قطع خشتی کوچک منتشر می‌شد.هزینه اشتراک سالانه آن در تهران ده قران و در خارج از تهران 12 قران و تک شماره دو قران بود.عالم نسوان آخرین شماره خود را در آبان 1311ش. منتشر کرد و پس از آن به دلیل نامعلومی تعطیل شد.

نویسندگان

عالم نسوان توسط جمعيت فارغ‌التحصيلان مدرسه عالی اناثيه آمريكايی ايران (بيت ئيل) منتشر می‌شد. این مدرسه دخترانه را مبلغان مسیحی آمریکایی در دوران سلطنت ناصرالدین شاه تأسیس کرده بودند و تحصیل تمامی دختران مسیحی، یهودی، زرتشتی و مسلمان در آن آزاد بود؛ ولی پس از انقلاب مشروطه حضور دختران مسلمان در این مدرسه بیش از پیش افزایش یافت. عالم نسوان اولين نشريه‌ای بود كه در ايران تحت نظارت هيأت تحريريه اداره می‌شد.[۱]طیبه میردامادی، اشرف نبوی، هما محمودی، معصومه فیلی، فرخنده سمیعی و چند تن دیگر هیئت تحریریه عالم نسوان را تشکیل می‌دادند و مدیر داخلی آن عباس آریان‌پور کاشانی بود.[۲] همچنین برخی از داستان‌های نشریه به قلم بدرالملوک بامداد نوشته می‌شد[۳].

نامه سید ضیاءالدین طباطبایی به حکومت نظامی تهران مبنی بر اقدام برای مجوز نشریه عالم نسوان،[۴] سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران

اجازه انتشار

مجله عالم نسوان در نخستین روزهای پس از کودتای سوم اسفند 1299 از دولت سیدضیاءالدین تقاضای انتشار کرد. در تاریخ 1299 ش. با نامه سیدضیاءالدین طباطبایی به حکومتِ نظامی تهران این مجله اجازه انتشار یافت. در این نامه آمده است:

مدرسه اناثیه امریکائی به موجب شرحی تقاضای طبع و توزیع مجله عالم نسوان را نموده‌اند. چون این مجله به هیچوجه دارای مسائل سیاسی نخواهد بود [ناخوانا] نمائید اجازه طبع و نشر مجله مزبور داده شود.[۴]


متعاقب آن ایالت و بلدیه تهران در نامه مورخ 18 حوت 1299ش خطاب به مدرسه اناثیه آمریکایی اعلام داشت:

حسب الامر [ناخوانا] حضرت اشرف اعظم آقای رئیس الوزرا دامت عظمته طبع و نشر مجله نسوان آزاد خواهد بود. به وزارت جلیله معارف و اوقاف نیز توصیه شد که از طبع و نشر مجله ممانعت ننماید.[۴]

علاوه بر آن در بخشی از نامه ایالت و بلدیه تهران خطاب به وزارت معارف و اوقاف درباره انتشار عالم نسوان چنین آمده است:

سواد دستخط نمره 12166 ریاست وزراء عظام دامت عظمته در خصوص طبع و نشر مجله نسوان [ناخوانا] تقدیم می‌گردد. [ناخوانا] فرمایید در طبع و نشر مجله مزبور ممانعت ننمایند.[۴]

موضوع

مطالب و مقالات عالم نسوان در حوزه بهداشت، نگهداری و تربيت اطفال، خانه داری، مد، اخبار پیشرفت زنان و خدمات آنان در ایران و کشورهای دیگر، مقالات ادبی و آثار منظوم و منثور زنان ایرانی قرار داشت.[۵] گسترش آموزش رسمی دختران، مبارزه با موانع حضور زنان در عرصه های اجتماعی و نکوهش جهل و خرافات رایج از دیگر موضوعات مقالات این نشریه بود. برای مثال بدرالملوک بامداد در داستان دو قسمتی یک تصادف مفید، علت بزه‌کاری جوانان را نداشتن مادران تحصیل کرده می‌دانست و مردان را از عوامل اصلی عقب‌ماندگی زنان معرفی می‌کرد. روی جلد اغلب شماره‌ها اشعاری در ستایش از منزلت زنان یا بیداری و برانگیختن غیرت آنان آمده بود.[۲]


عالم نسوان به شدت سیاست غیرسیاسی بودن را تعقیب می‌کرد و شاید به همین دلیل توانست برای مدت طولانی بدون توقیف انتشار یابد. در یکی از شماره های عالم نسوان چنین نوشته شده:

ما را عقیده بر آن است که عوض آنکه همّ خود را صرف سیاست بی‌معنی نماییم، بهتر است که سیاه روزگاری خود را اصلاح کنیم و به هر نحوی که ممکن است درصدد ترویج علوم، ایجاد مؤسسات علمی و تشکیل محافل و مجالس اخلاقی و ادبی برای رفع نواقص نسوان، تحصیل حقوق و اختیارات آنان، تحصیل آزادی برای تعلیم و تربیت آنان برآییم تا شاید بشود خوشبختی برای نسوان بدبخت این سرزمین فراهم آوریم.[۶]

عالم نسوان تغییر و تحول زن و مشارکت او در زندگانی اجتماعی را بر هر امر دیگری مقدم می‌دانست. این نشریه جهل و نادانی زنان را امری ناپسند می‌شمرد و باور داشت زنان در رفتاری که با آنها می‌شد مقصرند. به علاوه اعتقاد زنان به خرافات را که ناشی از جهل و نادانی آنان بود سبب تخفیف و تحقیر زنان از سوی مردان می‌شد. خانواده یکی از مهمترین موضوعات مورد توجه نویسندگان عالم نسوان بود. این نشریه حیاتی‌ترین مسائل زندگی خانوادگی را کودک همسری، ازدواج موقت (متعه)، تعدد زوجات، بیماری‌های آمیزشی و سایر تهدیدات علیه زنان می‌دانست.[۷]نشریه عالم نسوان را به علت آن که مدتی طولانی منتشر میشد می‌توان از نشریات مؤثر در پیشرفت زنان ایرانی دانست.



منابع

  1. ↑ خدری‌زاده، علی اکبر (1398). مسائل زنان در دهه نخست عصر رضاشاه بر پایه مقالات دو نشریه زنان. گنجینه اسناد، سال 29، دفتر اول، بهار، شماره پیاپی 113. ص98.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ ع‍اب‍دی‍ن‍ی‌، ح‍س‍ن‌ (1401). دختران شهرزاد: زنان نویسنده‌ ایرانی. ویراستار احمد سمیعی ‌گیلانی. تهران: نشر چشمه. ص46.
  3. ↑ ع‍اب‍دی‍ن‍ی‌، ح‍س‍ن‌ (1401). دختران شهرزاد: زنان نویسنده‌ ایرانی. ویراستار احمد سمیعی ‌گیلانی. تهران: نشر چشمه. ص67.
  4. ↑ ۴٫۰ ۴٫۱ ۴٫۲ ۴٫۳ سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران، سند شماره 293/5763.
  5. ↑ ببران، صدیقه (1381). نشریات ویژه زنان: سیر تاریخی نشریات زنان در ایران معاصر. تهران: روشنگران و مطالعات زنان. ص62.
  6. ↑ عالم نسوان، سال 5، شماره 1، مهر 1303، ص4.
  7. ↑ خدری‌زاده، علی اکبر (1398). مسائل زنان در دهه نخست عصر رضاشاه بر پایه مقالات دو نشریه زنان. گنجینه اسناد، سال 29، دفتر اول، بهار، شماره پیاپی 113. ص102.


پیوند به بیرون

  1. سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران


نگارخانه

  • نامه بلدیه تهران به مدرسه دخترانه در خصوص اجازه نشر نشریه عالم نسوان، سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران

  • مجوز عالم نسوان، سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران


نویسنده: حکمت بروجردی

برگرفته از «https://portals.nlai.ir/zanan/index.php?title=عالم_نسوان&oldid=13394»