تفاوت میان نسخه‌های «بهیندخت دارائی»
پرش به ناوبری
پرش به جستجو
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
||
| (۱۶ نسخهٔ میانی ویرایش‌شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشده) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
بهیندخت دارائی (1300 ـ 1386) نویسنده و استاد ادبیات | [[پرونده:بهیندخت دارائی.jpg|بندانگشتی|بهیندخت دارائی|300x300پیکسل]] | ||
بهیندخت دارائی (1300 ـ ؟ 1386) نویسنده و استاد ادبیات بود. | |||
=== | === زندگینامه === | ||
بهیندخت در مردادماه سال 1300ش. در روستای بنارود طارم و | بهیندخت در مردادماه سال 1300ش. در روستای بنارود طارم متولد شد. خاندان او همه از اهالی فرهنگ و شعر بوده‌اند. جد پدری‌اش [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B9%D8%A8%D8%AF%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87_%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%B2%D8%A7 عبدالله میرزا دارا] حاکم زنجان و یازدهمین پسر [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D9%81%D8%AA%D8%AD%D8%B9%D9%84%DB%8C%E2%80%8C%D8%B4%D8%A7%D9%87 فتحعلی شاه] قاجار بود. زندگینامه وی و نمونه‌هایی از اشعارش را [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B1%D8%B6%D8%A7%D9%82%D9%84%DB%8C%E2%80%8C%D8%AE%D8%A7%D9%86_%D9%87%D8%AF%D8%A7%DB%8C%D8%AA رضاقلی هدایت] در ''مجمع الفصحا''، ذیل نام ''دارای قاجار'' آورده است. پدرش، [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%AE%D8%B3%D8%B1%D9%88_%D8%AF%D8%A7%D8%B1%D8%A7%DB%8C%DB%8C امیرخسرو دارایی] داستان‌های جاودانه [https://fa.wikipedia.org/wiki/%DA%A9%D9%84%DB%8C%D9%84%D9%87_%D9%88_%D8%AF%D9%85%D9%86%D9%87 کلیله و دمنه] را به نظم درآورد و آن را ''شکرستان'' نام نهاد. امیرخسرو دارایی سه بار ازدواج کرد. همسر دومش طلعت ملکوتی خلخالی بود که چهار دختر و یک پسر به نام‌های بهیندخت و [[مهیندخت دارائی]] (دوقلو)، پروین، آزاده و شهریار دارایی به دنیا آورد. | ||
بهیندخت دوبار ازدواج کرد که هر دو به جدایی ختم شد. او از همسر نخستش دو دختر به نام‌های سوسن و شهلا داشت. همسر دوم او سرهنگ محمد فرخزاد، پدر [[فروغ فرخزاد]] بود که پس از مدت کوتاهی به متارکه انجامید. او در سال 1386 ؟ درگذشت.<ref name=":0">خلخالی، م‍ح‍م‍دب‍اق‍ر(1396). ''روباهنامه''؛ ''منظومه ترکی ثعلبیه''. تلخیص و ترجمه منظوم مهیندخت دارایی. تصحیح سعیدرضا بیات. زنجان: نیکان کتاب. صص15-20.</ref> | |||
=== تحصیلات === | === تحصیلات === | ||
بهیندخت دارائی لیسانس و دکترای ادبیات را از دانشگاه تهران گرفت. او رساله دکتری خود را با عنوان ''تصحیح تاریخ الحکمای قفطی'' تحت راهنمایی [https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%A8%D8%AF%DB%8C%D8%B9%E2%80%8C%D8%A7%D9%84%D8%B2%D9%85%D8%A7%D9%86_%D9%81%D8%B1%D9%88%D8%B2%D8%A7%D9%86%D9%81%D8%B1 بدیع‌الزمان فروزانفر] در سال 1345 دفاع کرد و در سال 1347 به چاپ رسانید.<ref name=":0" /> | |||
=== فعالیتهای فرهنگی === | |||
بهیندخت از سال 1346 به تدریس در مدرسه عالی دختران ایران مشغول بود. او سردبیر مجله دانشگاه فرح پهلوی (الزهرا) در سال 1356 بود.[https://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=2090910&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author] در سال 1371 به دعوت دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان از رشت به زنجان آمد و به تدریس ادبیات مشغول شد.<ref name=":0" /> | |||
=== آثار === | === آثار === | ||
# ''داستان حرمان'' (1335). زنجان.[https://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=862246&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author] | |||
# ''ت‍اری‍خ‌ال‍ح‍ک‍م‍اء قفطی: ترجمه فارسی از قرن یازدهم هجری'' (1347). مقابله تصحیح حواشی و مقدمه به کوشش بهین دارائی. تهران: دانشگاه تهران. گنجینه تاریخ و تمدن؛ شماره ۲۷.[https://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=860566&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author] | |||
# ''اشتقاق و املا در فارسی'' (1350). تهران: مدرسه عالی دختران. نشریه شماره 16.[https://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=857968&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author] | |||
# ''آئ‍ی‍ن ن‍ام‍ه‌ن‍گ‍اری در فارسی امروزی'' (1353). تهران. مدرسه عالی دختران. نشریه شماره ۲۸.[https://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=859367&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author] | |||
# ''دستور نگارش فارسی'' (1353). تهران: مدرسه عالی دختران ایران. نشریه شماره ۲۹.[https://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=902077&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author] | |||
# ''پ‍ی‍ام‍‌ه‍ای پرورشی در شاهنامه ف‍ردوس‍ی'' (1372). زنجان: دانشگاه آزاد اسلامی (زنجان)، ح‍وزه م‍ع‍اون‍ت پژوهشی.[https://opac.nlai.ir/opac-prod/search/briefListSearch.do?command=FULL_VIEW&id=516451&pageStatus=1&sortKeyValue1=sortkey_title&sortKeyValue2=sortkey_author] | |||
=== مفاخر === | === مفاخر === | ||
بهین دارایی بخاطر کتاب ''املا و اشتقاق در زبان فارسی'' | بهین دارایی بخاطر کتاب ''املا و اشتقاق در زبان فارسی'' جایزه‌ی ادبی سال را دریافت کرد.[http://khaneshmagazine.com/1398/11/behin-daraei/] | ||
[[ | == پیوند به بیرون == | ||
# [https://opac.nlai.ir/opac-prod/search/bibliographicAdvancedSearch.do?command=NEW_SEARCH&classType=0&pageStatus=1 سازمان اسناد و کتابخانه ملی ایران] | |||
#[http://khaneshmagazine.com/1398/11/behin-daraei/ خوانش] | |||
== منابع == | |||
[[رده:زنان ادیب]] | [[رده:زنان ادیب]] | ||
[[رده:زنان داستان نویس]] | [[رده:زنان داستان نویس]] | ||
<references /> | |||
نویسنده: حکمت بروجردی | |||
[[رده:نویسندگان زن]] | |||
نسخهٔ کنونی تا ۲۳ مهٔ ۲۰۲۳، ساعت ۱۱:۳۳
بهیندخت دارائی (1300 ـ ؟ 1386) نویسنده و استاد ادبیات بود.
زندگینامه
بهیندخت در مردادماه سال 1300ش. در روستای بنارود طارم متولد شد. خاندان او همه از اهالی فرهنگ و شعر بوده‌اند. جد پدری‌اش عبدالله میرزا دارا حاکم زنجان و یازدهمین پسر فتحعلی شاه قاجار بود. زندگینامه وی و نمونه‌هایی از اشعارش را رضاقلی هدایت در مجمع الفصحا، ذیل نام دارای قاجار آورده است. پدرش، امیرخسرو دارایی داستان‌های جاودانه کلیله و دمنه را به نظم درآورد و آن را شکرستان نام نهاد. امیرخسرو دارایی سه بار ازدواج کرد. همسر دومش طلعت ملکوتی خلخالی بود که چهار دختر و یک پسر به نام‌های بهیندخت و مهیندخت دارائی (دوقلو)، پروین، آزاده و شهریار دارایی به دنیا آورد.
بهیندخت دوبار ازدواج کرد که هر دو به جدایی ختم شد. او از همسر نخستش دو دختر به نام‌های سوسن و شهلا داشت. همسر دوم او سرهنگ محمد فرخزاد، پدر فروغ فرخزاد بود که پس از مدت کوتاهی به متارکه انجامید. او در سال 1386 ؟ درگذشت.[۱]
تحصیلات
بهیندخت دارائی لیسانس و دکترای ادبیات را از دانشگاه تهران گرفت. او رساله دکتری خود را با عنوان تصحیح تاریخ الحکمای قفطی تحت راهنمایی بدیع‌الزمان فروزانفر در سال 1345 دفاع کرد و در سال 1347 به چاپ رسانید.[۱]
فعالیتهای فرهنگی
بهیندخت از سال 1346 به تدریس در مدرسه عالی دختران ایران مشغول بود. او سردبیر مجله دانشگاه فرح پهلوی (الزهرا) در سال 1356 بود.[۱] در سال 1371 به دعوت دانشگاه آزاد اسلامی واحد زنجان از رشت به زنجان آمد و به تدریس ادبیات مشغول شد.[۱]
آثار
- داستان حرمان (1335). زنجان.[۲]
- ت‍اری‍خ‌ال‍ح‍ک‍م‍اء قفطی: ترجمه فارسی از قرن یازدهم هجری (1347). مقابله تصحیح حواشی و مقدمه به کوشش بهین دارائی. تهران: دانشگاه تهران. گنجینه تاریخ و تمدن؛ شماره ۲۷.[۳]
- اشتقاق و املا در فارسی (1350). تهران: مدرسه عالی دختران. نشریه شماره 16.[۴]
- آئ‍ی‍ن ن‍ام‍ه‌ن‍گ‍اری در فارسی امروزی (1353). تهران. مدرسه عالی دختران. نشریه شماره ۲۸.[۵]
- دستور نگارش فارسی (1353). تهران: مدرسه عالی دختران ایران. نشریه شماره ۲۹.[۶]
- پ‍ی‍ام‍‌ه‍ای پرورشی در شاهنامه ف‍ردوس‍ی (1372). زنجان: دانشگاه آزاد اسلامی (زنجان)، ح‍وزه م‍ع‍اون‍ت پژوهشی.[۷]
مفاخر
بهین دارایی بخاطر کتاب املا و اشتقاق در زبان فارسی جایزه‌ی ادبی سال را دریافت کرد.[۸]
پیوند به بیرون
منابع
نویسنده: حکمت بروجردی