تفاوت میان نسخه‌های «مدرسه علمیه علوی»
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
Boroujerdi (بحث | مشارکتها) |
||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
مدرسه مریم بیگم خوانسار در سمت جنوب شهر مجاور سرشاخه شرقی رودخانه خوانسار واقع شده است. این مدرسه که امروزه به نام حوزه علمیه علوی نامیده می‌شود از جمله بناهای عصر صفویه است. این مدرسه کهن‌ترین مدرسه موجود در شهرستان خوانسار است که بیش از سیصد سال پیش به امر مریم بیگم صفوی از شاهزادگان صفوی (دختر شاه صفی) بنا شده است. تاریخ وقفنامه آن که پس از بنای مدرسه انشا شده است، سال 1106 ه.ق را نشان می‌دهد.<ref>خسروی، محبوبه (1393). موقوفات؛ مدرسه مریم بیگم صفوی (علوی) خوانسار و موقوفات آن. ''وقف میراث جاویدان''. سال 22، شماره 86، ص89.</ref> | مدرسه [[مریم بیگم]] خوانسار در سمت جنوب شهر مجاور سرشاخه شرقی رودخانه خوانسار واقع شده است. این مدرسه که امروزه به نام حوزه علمیه علوی نامیده می‌شود از جمله بناهای عصر صفویه است. این مدرسه کهن‌ترین مدرسه موجود در شهرستان خوانسار است که بیش از سیصد سال پیش به امر [[مریم بیگم]] صفوی از شاهزادگان صفوی (دختر شاه صفی) بنا شده است. تاریخ وقفنامه آن که پس از بنای مدرسه انشا شده است، سال 1106 ه.ق را نشان می‌دهد.<ref>خسروی، محبوبه (1393). موقوفات؛ مدرسه مریم بیگم صفوی (علوی) خوانسار و موقوفات آن. ''وقف میراث جاویدان''. سال 22، شماره 86، ص89.</ref> | ||
=== بنا === | === بنا === | ||
این مدرسه را به امر مریم بیگم صفوی به سرکاری حاج میرزا محمد خوانساری در زمان آقا حسین خوانساری مجتهد عالم علوم عقلیه و نقلیه ساخته‌اند. مدرسه در حدود 18 حجره دارد. یک شبستان برای نماز خواندن دارد. یک حوض سنگی دارد که سنگ‌هایی که در حوض به کار رفته است. ناودان‌‌های آن که برای آب باران بر کناره‌های بام نصب شده همه از سنگ یک پارچه است. در ورودی آن از چهار قطعه بزرگ چوب گردو است. دیوارهای در ورودی آن از آجر و ساروج همانند ساختمان‌های دوره صفویه است. حجرات آن دارای یک در ورودی بوده که اکنون بعضی از آنها را مطابق روز دارای پنجره و شیشه کرده‌اند. این مدرسه با وجود این که تاکنون دو بار تعمیر شده است در حال ویران شدن است. اگر تا چند سال آینده بدان توجهی مبذول نگردد به طور قطع درهم کوبیده خواهد شد. هم اکنون چند طلبه در آن مشغول تحصیل علوم شرعی و عقلی و نقلی هستند که همه آنها تحت تعلیم حضرت آیت الله آقای حاج آقا حسین علوی نجفی خوانساری می‌باشند. بر سردر ورودی مدرسه مریم بیگم صفوی که طاقدیسی زیبا دارد اشعاری زیبا درباره تعمیرات اول و تعمیرات دوم بر روی گچ نگاشته آمده است که هم خط آن خوش و از نوع نستعلیق و ثلث است و هم اشعار آن محکم و شامل ماده تاریخ می‌باشد. این مدرسه یک بار در سال 1310 هجری قمری و بار دیگر در سال 1364 هجری قمری تعمیر شده است و با وجود این اکنون در حال ویرانی است. <ref>افروز، عطاءالله (1399). ''مریم بیگم صفوی؛ تاریخچه و میراث وی''. تهران: زرنوشت. صص 40-44 به نقل از تسبیحی، محمدحسین (1349). مدرسه مریم بیگم صفوی. ''وحید''. سال هفتم، شماره 5، صص531-538.</ref> | این مدرسه را به امر مریم بیگم صفوی به سرکاری حاج میرزا محمد خوانساری در زمان آقا حسین خوانساری مجتهد عالم علوم عقلیه و نقلیه ساخته‌اند. مدرسه در حدود 18 حجره دارد. یک شبستان برای نماز خواندن دارد. یک حوض سنگی دارد که سنگ‌هایی که در حوض به کار رفته است. ناودان‌‌های آن که برای آب باران بر کناره‌های بام نصب شده همه از سنگ یک پارچه است. در ورودی آن از چهار قطعه بزرگ چوب گردو است. دیوارهای در ورودی آن از آجر و ساروج همانند ساختمان‌های دوره صفویه است. حجرات آن دارای یک در ورودی بوده که اکنون بعضی از آنها را مطابق روز دارای پنجره و شیشه کرده‌اند. این مدرسه با وجود این که تاکنون دو بار تعمیر شده است در حال ویران شدن است. اگر تا چند سال آینده بدان توجهی مبذول نگردد به طور قطع درهم کوبیده خواهد شد. هم اکنون چند طلبه در آن مشغول تحصیل علوم شرعی و عقلی و نقلی هستند که همه آنها تحت تعلیم حضرت آیت الله آقای حاج آقا حسین علوی نجفی خوانساری می‌باشند. بر سردر ورودی مدرسه مریم بیگم صفوی که طاقدیسی زیبا دارد اشعاری زیبا درباره تعمیرات اول و تعمیرات دوم بر روی گچ نگاشته آمده است که هم خط آن خوش و از نوع نستعلیق و ثلث است و هم اشعار آن محکم و شامل ماده تاریخ می‌باشد. این مدرسه یک بار در سال 1310 هجری قمری و بار دیگر در سال 1364 هجری قمری تعمیر شده است و با وجود این اکنون در حال ویرانی است. <ref>افروز، عطاءالله (1399). ''مریم بیگم صفوی؛ تاریخچه و میراث وی''. تهران: زرنوشت. صص 40-44 به نقل از تسبیحی، محمدحسین (1349). مدرسه مریم بیگم صفوی. ''وحید''. سال هفتم، شماره 5، صص531-538.</ref> | ||
بار ديگر مدرســه در ســال 1394 هجري قمري توسط آيت الله حاج آقا حسین علوی نجفی تعمير و توسعه يافت. وی تا پايان عمر تلاش بســيار در حفظ و نگاهداري و رونق اين مدرسه نمودند. در سنگ نوشته ای که در داخل مسجد مدرسه قرارگرفته است در خصوص انجام اين تعميرات آيت الله علوي آورده شده است. علوي پس از تعمير مدرسه براساس حديث شريف «انا مدينه العلم و علي بابُها» که بر سردر مدرسه گچ‌بري گرديده بود مدرسه را به نام حضرت اميرالمؤمنين علي(عليه السلام)، علوي نام نهادند و اکنون آن مدرسه را علوي مي‌نامند.<ref>خسروی، محبوبه (1393). موقوفات؛ مدرسه مریم بیگم صفوی (علوی) خوانسار و موقوفات آن. وقف میراث جاویدان. سال 22، شماره 86، صص98-99.</ref> | |||
== منابع == | == منابع == | ||
نسخهٔ ۳ اکتبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۳:۲۰
مدرسه مریم بیگم خوانسار در سمت جنوب شهر مجاور سرشاخه شرقی رودخانه خوانسار واقع شده است. این مدرسه که امروزه به نام حوزه علمیه علوی نامیده می‌شود از جمله بناهای عصر صفویه است. این مدرسه کهن‌ترین مدرسه موجود در شهرستان خوانسار است که بیش از سیصد سال پیش به امر مریم بیگم صفوی از شاهزادگان صفوی (دختر شاه صفی) بنا شده است. تاریخ وقفنامه آن که پس از بنای مدرسه انشا شده است، سال 1106 ه.ق را نشان می‌دهد.[۱]
بنا
این مدرسه را به امر مریم بیگم صفوی به سرکاری حاج میرزا محمد خوانساری در زمان آقا حسین خوانساری مجتهد عالم علوم عقلیه و نقلیه ساخته‌اند. مدرسه در حدود 18 حجره دارد. یک شبستان برای نماز خواندن دارد. یک حوض سنگی دارد که سنگ‌هایی که در حوض به کار رفته است. ناودان‌‌های آن که برای آب باران بر کناره‌های بام نصب شده همه از سنگ یک پارچه است. در ورودی آن از چهار قطعه بزرگ چوب گردو است. دیوارهای در ورودی آن از آجر و ساروج همانند ساختمان‌های دوره صفویه است. حجرات آن دارای یک در ورودی بوده که اکنون بعضی از آنها را مطابق روز دارای پنجره و شیشه کرده‌اند. این مدرسه با وجود این که تاکنون دو بار تعمیر شده است در حال ویران شدن است. اگر تا چند سال آینده بدان توجهی مبذول نگردد به طور قطع درهم کوبیده خواهد شد. هم اکنون چند طلبه در آن مشغول تحصیل علوم شرعی و عقلی و نقلی هستند که همه آنها تحت تعلیم حضرت آیت الله آقای حاج آقا حسین علوی نجفی خوانساری می‌باشند. بر سردر ورودی مدرسه مریم بیگم صفوی که طاقدیسی زیبا دارد اشعاری زیبا درباره تعمیرات اول و تعمیرات دوم بر روی گچ نگاشته آمده است که هم خط آن خوش و از نوع نستعلیق و ثلث است و هم اشعار آن محکم و شامل ماده تاریخ می‌باشد. این مدرسه یک بار در سال 1310 هجری قمری و بار دیگر در سال 1364 هجری قمری تعمیر شده است و با وجود این اکنون در حال ویرانی است. [۲]
بار ديگر مدرســه در ســال 1394 هجري قمري توسط آيت الله حاج آقا حسین علوی نجفی تعمير و توسعه يافت. وی تا پايان عمر تلاش بســيار در حفظ و نگاهداري و رونق اين مدرسه نمودند. در سنگ نوشته ای که در داخل مسجد مدرسه قرارگرفته است در خصوص انجام اين تعميرات آيت الله علوي آورده شده است. علوي پس از تعمير مدرسه براساس حديث شريف «انا مدينه العلم و علي بابُها» که بر سردر مدرسه گچ‌بري گرديده بود مدرسه را به نام حضرت اميرالمؤمنين علي(عليه السلام)، علوي نام نهادند و اکنون آن مدرسه را علوي مي‌نامند.[۳]
منابع
- ↑ خسروی، محبوبه (1393). موقوفات؛ مدرسه مریم بیگم صفوی (علوی) خوانسار و موقوفات آن. وقف میراث جاویدان. سال 22، شماره 86، ص89.
- ↑ افروز، عطاءالله (1399). مریم بیگم صفوی؛ تاریخچه و میراث وی. تهران: زرنوشت. صص 40-44 به نقل از تسبیحی، محمدحسین (1349). مدرسه مریم بیگم صفوی. وحید. سال هفتم، شماره 5، صص531-538.
- ↑ خسروی، محبوبه (1393). موقوفات؛ مدرسه مریم بیگم صفوی (علوی) خوانسار و موقوفات آن. وقف میراث جاویدان. سال 22، شماره 86، صص98-99.