تفاوت میان نسخههای «فخرالتاج امیرشقاقی»
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
||
سطر ۴۶: | سطر ۴۶: | ||
#[https://rc.majlis.ir/fa/parliament_member/show/761035 مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی] | #[https://rc.majlis.ir/fa/parliament_member/show/761035 مرکز پژوهشهای مجلس شورای اسلامی] | ||
#[https://www.parliran.ir/majles/fa/Content/representatives6742/%D9%81%D8%AE%D8%B1%D8%AA%D8%A7%D8%AC-%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%B4%D9%82%D8%A7%D9%82%DB%8C0365 مجلس شورای اسلامی] | #[https://www.parliran.ir/majles/fa/Content/representatives6742/%D9%81%D8%AE%D8%B1%D8%AA%D8%A7%D8%AC-%D8%A7%D9%85%DB%8C%D8%B1%D8%B4%D9%82%D8%A7%D9%82%DB%8C0365 مجلس شورای اسلامی] | ||
نویسنده: هانیه قهرمانی |
نسخهٔ ۱۰ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۰:۱۶
فخرالتاج امیرشقاقی (زاده 1320) نماینده مردم تبریز در دوره چهارم مجلس شورای اسلامی است.[۱]
زندگینامه
فخرالتاج امیرشقاقی فرزند عبدالصمد در سال 1320 در شهر هشترود متولد شد. در سال 1341 در رشته زبان و ادبیات فرانسه از دانشگاه تبریز فارغالتحصیل شد و در سال 1364 مدرک کارشناسی ارشد علوم سیاسی خود را از دانشگاه آزاد اسلامی در تهران اخذ کرد.[۱] وی با غلامحسین کاظمی ازدواج کرد.
فعالیتهای شغلی و اجتماعی
امیرشقاقی پس از اتمام تحصیلات متوسطه در مراغه در سال 1338 به استخدام آموزش و پرورش تبریز درآمد و در مدرسه صائب تبریزی به تدریس مشغول شد. پس از فارغالتحصیلی در مقطع کارشناسی، به مدت 11 سال به عنوان دبیر در دبیرستان ایراندخت و سپس دبیرستان صدیق اعلم تبریز به تدریس پرداخت تا این که در سال 1352، به علت چادری بودن به مدرسه راهنمایی آذرمیدخت منتقل شد و تا سال 1357 به عنوان معلم به خدمت مشغول شد.[۱]
پس از پیروزی انقلاب اسلامی، از سال 1358 تا 1364 مدیریت دبیرستان زینب کبری (س) را برعهده داشت. در سال 1364 به سمت عضو شورای برنامهریزی ادارهکل آموزش و پرورش و ریاست تربیت معلم دخترانه شهید باهنر تبریز منصوب شد و تا خرداد 1371 در این سمت باقی ماند. علاوه بر آن، او با حفظ سمت، از سال 1366 تا 1371، سرپرست دورههای پرستاری و مامایی دانشگاه آزاد تبریز نیز بود.[۱]
امیرشقاقی پس از پایان مجلس چهارم، در خرداد 1375 به سمت مشاور وزیر آموزش و پرورش و همچنین مشاور وزیر پست و تلگراف و تلفن در امور بانوان منصوب شد و تا اواسط سال 1376 در این سمت باقی ماند. سپس به آموزش و پرورش بازگشت و در سال 1377 بازنشسته شد. وی بعد از بازنشستگی به ریاست مجتمع بهزیستی حضرت خدیجه کبری (س) تعیین شد و تا سال 1379 در آن مجتمع به خدمت پرداخت.[۱]
فعالیتهای سیاسی
فخرالتاج امیرشقاقی در سال 1371 به عنوان کاندیدای مستقل در انتخابات دوره چهارم قانونگذاری شرکت کرد و موفق شد به عنوان نماینده مردم تبریز، آذرشهر و اسکو به مجلس شورای اسلامی راه یابد.[۲][۲]وی پس از ورود به مجلس به عضویت کمیسیون اصل نود درآمد.[۱]
اقدامات
از جمله طرحها و لوایحی که فخرالتاج امیرشقاقی در تصویب آنها در مجلس نقش داشت، عبارتاند از:
- قانون تشکیل شوراهای آموزش و پرورش در استانها و شهرستانها
- قانون عضویت مدیریتهای نوسازی، توسعه و تجهیز مدارس استان در کمیته برنامهریزی استان
- قانون بیمه همگانی خدمات درمانی کشور
- قانون ممنوعیت تخلیه اماکن و واحدهای آموزشی و پرورشی در اختیار وزارت آموزش و پرورش
- قانون تأمین زنان و کودکان بیسرپرست
- طرح اصلاح قانون نیمه وقت کارکنان زن و تقلیل ساعت کار آنان
- قانون تنظیم خانواده و جمعیت برای جلوگیری از رشد بیرویه جمعیت
- طرح ممنوعیت استفاده ابزاری از زنان در مطبوعات و طرح تشکیل کمیسیون زنان، جوانان و خانواده برای اولین بار در مجلس چهارم
- اقدامات مهم وی در حوزه انتخابیه تبریز: اخذ اعتبار برای احداث اتوبان زنجان- تبریز[۱]
مفاخر
فخرالتاج امیرشقاقی در سال 1364 موفق به دریافت لوح تقدیر از مدیرکل آموزش و پرورش تبریز به عنوان معلم نمونه شد و در سال 1376 لوح تقدیری به مناسبت هفته زن از وزیر آموزش و پرورش دریافت کرد.[۲]
منابع
پیوند به بیرون
نویسنده: هانیه قهرمانی