تفاوت میان نسخه‌های «استاتیرا دختر داریوش سوم»
H-ghahremani (بحث | مشارکتها) |
|||
| (۷ نسخهٔ میانیِ همین کاربر نمایش داده نشده است) | |||
| سطر ۱: | سطر ۱: | ||
{{TOClimit}} | {{TOClimit}} | ||
=== | ===زندگی‌نامه=== | ||
استاتیرا دختر داریوش سوم، از سرداران هخامنشی و بانویی شجاع بود. | استاتیرا دختر داریوش سوم، از سرداران هخامنشی و بانویی شجاع بود.<ref>رامتین، ایرج (1390). ''پرتو ایزدی بانو: جایگاه و مقام زن در ایران باستان''. تهران: آیین تربیت. ص92.</ref> | ||
پس از شکست در نبرد ایسوس ( 333 ق.م.) خانواده داریوش سوم (حک: 336 | پس از شکست در نبرد ایسوس (333 ق.م.) خانواده داریوش سوم (حک: 336 ـ 330 ق.م.)، از جمله دخترش استاتیرا اسیر شدند. داریوش با پیشنهاد واگذاری سرزمینهای غربی قلمرو خود و پرداخت 10 هزار قنطار نقره خواستار آزادی خانواده بخصوص دخترش استاتیرا شد.<ref>دان‍دام‍ای‍ف، م‍ح‍م‍د (1389). ''ت‍اری‍خ س‍ی‍اس‍ی ه‍خ‍ام‍ن‍ش‍ی‍ان''. مترجم فرید جواهرکلام. تهران: کارنگ. ص428.</ref> اسکندر این پیشنهاد را نپذیرفت و پس از تصرف شوش به دست مقدونیان (330 ق.م.)، جشن بزرگی برپا شد و تعدادی از دختران هخامنشی به همسری سرداران مقدونی درآمده، اسکندر نیز با استاتیرا ازدواج کرد.<ref>ب‍راس‍ی‍وس، م‍اری‍ا (1381). ''زنان هخامنشی''. ترجمه هایده مشایخ. تهران: هرمس. ص104.</ref> | ||
در ایام بیماری یا همزمان با مرگ اسکندر (323 ق.م.)، دیگر همسر ایرانی او، [[رکسانه]]، که دختر اُکسیارتس (شهربان بلخ و به روایتی از بزرگان سُغد) بود، کینه استاتیرا و خواهرش را به دل گرفت. وی با | در ایام بیماری یا همزمان با مرگ اسکندر (323 ق.م.)، دیگر همسر ایرانی او، [[رکسانه]]، که دختر اُکسیارتس (شهربان بلخ و به روایتی از بزرگان سُغد) بود، کینه استاتیرا و خواهرش را به دل گرفت. وی با نامه‌ای دروغین از سوی اسکندر، استاتیرا را به کاخ دعوت کرد و با همکاری پردیکاس ـ سردار با نفوذ اسکندر ـ استاتیرا و خواهرش را کشت و جسد آنها را در چاهی انداخت. | ||
<br /> | |||
==منابع== | |||
[[رده:همسران پادشاهان]] | |||
<references /> | |||
نویسنده: سمیه سادات هاشمی | |||
نسخهٔ کنونی تا ۷ سپتامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۱۹
زندگی‌نامه
استاتیرا دختر داریوش سوم، از سرداران هخامنشی و بانویی شجاع بود.[۱]
پس از شکست در نبرد ایسوس (333 ق.م.) خانواده داریوش سوم (حک: 336 ـ 330 ق.م.)، از جمله دخترش استاتیرا اسیر شدند. داریوش با پیشنهاد واگذاری سرزمینهای غربی قلمرو خود و پرداخت 10 هزار قنطار نقره خواستار آزادی خانواده بخصوص دخترش استاتیرا شد.[۲] اسکندر این پیشنهاد را نپذیرفت و پس از تصرف شوش به دست مقدونیان (330 ق.م.)، جشن بزرگی برپا شد و تعدادی از دختران هخامنشی به همسری سرداران مقدونی درآمده، اسکندر نیز با استاتیرا ازدواج کرد.[۳]
در ایام بیماری یا همزمان با مرگ اسکندر (323 ق.م.)، دیگر همسر ایرانی او، رکسانه، که دختر اُکسیارتس (شهربان بلخ و به روایتی از بزرگان سُغد) بود، کینه استاتیرا و خواهرش را به دل گرفت. وی با نامه‌ای دروغین از سوی اسکندر، استاتیرا را به کاخ دعوت کرد و با همکاری پردیکاس ـ سردار با نفوذ اسکندر ـ استاتیرا و خواهرش را کشت و جسد آنها را در چاهی انداخت.
منابع
نویسنده: سمیه سادات هاشمی